KTO MNIE K.... PRZEPROSI?.

Od kilku lat, praktycznie od czasu, gdy zacząłem pisać bloga, który poświęciłem zwykle krytyce postaw i czynów ludzi sprawujących w jakimś stopniu władzę, niezależnie od orientacji politycznej, wypaczeniom Kościoła, z naciskiem na ten katolicki, bo Polska to ponoć 95% katolików (bzdura), a także moim osobistym odczuciom wynikającym z odbytych podróży (dawniej i dziś), ciekawostkom, które się przypominają z czasów wykonywanej pracy i przeczytanym ciekawym (wg mnie) książkom. Tak, istotnie te tematy zatapiam w postach mojego bloga. Czynię to z konieczności kontaktu z ludźmi jako „bezrobotny” emeryt średnio niskiej emerytury. Ludzie czytają, a nawet niektórzy mają odwagę skomentować moje felietony, często z dowcipną puentą, bowiem akurat bywa tak, że post można umieścić w tej konwencji dziennikarsko-literackiej. Komentarze są, jakie są, najczęściej miłe, ciepłe, ale niestety mało wnoszące, chociaż zdarzają się też zdania przemyślane i dające autorowi do zrozumienia, zresztą z wielkim kunsztem polszczyzny, iż o czymś akurat w tym tekście zapomniał, lub pominął z zamysłem. Zauważyłem, że mam kilku, może kilkunastu komentatorów, którzy odzywają się do mnie cyklicznie, a nawet częściej. Bardzo Ich szanuje i składam dzięki za załączane pozdrowienia. Rewanżuję się podobnymi. Dużo zdrówka i pomyślności wszelakiej.

Bodajże rok, lub dwa temu, po przeczytaniu książki Mariusza Szczygła, książki nagrodzonej, jako wydarzenie literackie Europy pt; „ Zrób sobie raj”, opisałem swoje odczucia jako czytelnik. Otóż pozazdrościłem społeczeństwu czeskiemu, naszym południowym sąsiadom raju, jaki sobie sami zrobili. Fakt, jest to społeczeństwo absolutnie poddane sekularyzacji. Nawet można powiedzieć w przewadze ateistyczne. Stan taki u nich następował powoli przez setki lat, już od daty spalenia na stosie Husa, tego co to się postawił Watykanowi. Dzisiaj społeczeństwo czeskie, społeczeństwo nastawione do życia w radości, bez strachu przed wyimaginowanym piekłem, bez religii w szkołach, a nawet bez udziału księży przy pogrzebach (najczęściej kremacyjnych), potrafi się wzajemnie szanować, ba, kłaniając się sobie na ulicy bez względu na znajomość, czy całkowitą obcość. Nie ma tam problemu z aborcją w przypadkach uzasadnionych, z zawieraniem związków partnerskich, czy korzystaniem z in vitro. O tym wszystkim napisałem, jako że pan Szczygieł tą książką pokazał Polakom, że można żyć inaczej, bardziej na luzie, bardziej humanistycznie i wzajemnie przyjacielsko. Wtedy to właśnie

kilkoro komentatorów poddało mnie absolutnemu zgnojeniu, że oto jestem podłym komuchem, bezbożnikiem, nie szanującym polskiego kościoła katolickiego, matki naszej, a szczególnie kleru, naszych pasterzy, któremu w tym i innych tekstach przypisuję pedofilie, oraz życie ponad stan. Wyssane niby z palca fakty złego zachowanie księży podrywające całkowicie autorytet Kościoła skazują mnie jako człowieka wyklętego z polskiej tradycji bezwzględnego szacunku dla kleru, w tym oczywiście najbardziej dla JP2. Ty złoczyńco, bezbożniku i gnoju, tylko pomyłkowo żyjący w naszej bogobojnej, oddanej naszemu świętemu papieżowi ojczyźnie. Ty parchu popierający zabijanie niewinne dzieci i rozmnażanie przez inseminacje jak krowy i świnie. Życzymy ci abyś niespodziewanie zdechł, a twoje szczątki po czesku niech będą rozsypane na gnojowisku. Takie oto były odzywki naszego, chamskiego, katolickiego społeczeństwa, w tym wypadku reprezentowane zapewne przez klan moherów. Tylko ze względu na poczucie dobrego smaku literackiego, oraz przestrzegania norm stosowania, poprawnego słowa takie plugastwa jako autor posta po prostu wyrzuciłem. Dzisiaj Panie i Panowie, bo tak należy mimo wszystko się do was zwracać, ze wszystkich stron macie odsłony najzupełniej prawdziwych, „ludzkich” zachowań waszych księży, waszych biskupów, a nawet arcybiskupów. Telewizja i prasa, którą kneblowano przez dziesiątki lat zgodnie z życzeniem episkopatu, dzisiaj codziennie i to w kilku audycjach jednocześnie pokazuje Wam prawdę. Ta prawda Was kole w uszy i oczy, ale jest to prawda najprawdziwsza, jak mawiał wasz idol polityczny Kaczyński Jarosław, iż jest to oczywistość oczywista. Znajdziecie w niej swoich uwielbianych ojców duchownych, różnych Gili, Wesołowskich, Pieronków i Michalików, oraz ponad 50-ciu innych polskich kleszych pedofilów wykorzystujących perfidnie z wytryskiem na twarzy wasze dziatki, ale też tych, którzy czynili wszystko by przed Wasze oczy i do Waszych uszu nie dotarła żadna podobna informacja, że kąpią się we wzajemnych homoseksualnych miłosnych uniesieniach, mimo z ich niby strony walki z tą orientacją, ale przede wszystkim zbrodniczej pedofilii. Żyli w luksusie i deprawacji seksualnej za Wasze, ciężko

wypracowane pieniądze, często zabierane poprzez oszustwa i wymuszenia sądowe, bo na uczelniach katolickich, utrzymywanych przez strachliwe państwo są wydziały prawa, z których absolwenci robią wszystko by Was oszukać dla dobra Waszych pasterzy i chwały Boga. I teraz puenta posta:

Kto mnie k***a dzisiaj przeprosi, jak zwykł mawiać nieodżałowany Jasiu Himilsbach, no kto, bo chyba na moherowych czytelników nie mam się co oglądać. To pytanie pozostanie bez żadnej niestety odpowiedzi, zgodnie z tradycją katolicką.

PS. Po cichu przeprosin w imieniu wszystkich moherów i ich idoli, mógłbym się spodziewać od rzecznika episkopatu pana księdza Klocha, ale to taki jakiś jąkający się jegomość z wrodzoną tendencją do kłamstwa i owijania w poświęconą bawełnę wszelkich prawd. To po cholerę mi takie przeprosiny.

Fotki od góry:

1.Biskup z myślami szatana

2.Całowanie rąk biskupich, to specjalność polska.

3. Modlitwa przed spotkanie z dziwnym księdzem .