TUMIWISIZM

Termin, a jakże zapisany w wikipedii, a oznacza ostentacyjnie bierną, lekceważącą postawę wobec wszystkiego. Można ją określić odrętwiałością, zobojętnieniem, inercją. Ja od siebie dodam, że postawa taka mi się kojarzy z obwistionalizmem. To mój osobisty termin jako „wkład mojej myśli” dla zbiorów encyklopedycznych, podobnie jak rzeczownik „skapnik”, który to swego czasu bardzo mi pasował do krzyżówki, a jego etymologiczną genezę wytłumaczyłem, sądzę że w sposób zabawny w którymś poście na moim blogu. O tumiwisizmie piszę dlatego, iż właśnie od kilku dni opanował mnie podobny stan psychiczny. W rzeczy samej moja psychika bardziej pasuje do obwistionalizmu niżeli tumiwisizmu, chociażby ze względu na wiek, oraz dość sfatygowane i zdezelowane zdrowie. To jak silnik spalinowy, który jeszcze pracuje ale bierze za dużo oleju, zbyt dużo spala benzyny, no i często uwypukla swoje kolejne usterki, także strach nim wyjechać w dłuższą podróż. Podobnie jest ze mną. Z moimi dolegliwościami nie odważę się na podróż szlakiem moich zachcianek. Obserwuję więc z przysłowiowego fotela z większym zaangażowaniem kraj i nim rządzących. Czytam reportaże autorów których postrzegam jako tych z nieprzeciętnym rozumem. Ludzi

tych, co to dowiedli w mojej świadomości, że warci są czytania i słuchania. Cóż jednak z tego że warci?, skoro decydenci o stanie państwa nawet nie zauważają ich głosu i racji. Wolą wysłuchiwać bzdur i prostactwa z ust pseudoposelstwa wywodzącego się często z kiboli i narodowców, wybranych przez innych kiboli i narodowców, albo rzeszy czcicieli ideologii kaczyzmu, zapowiadających totalną inwigilację społeczeństwa, destrukcję Konstytucji i Trybunału Konstytucyjnego, kontrolę partyjną mediów publicznych z zamiarem zamiany na media narodowe, możliwe obniżenie już i tak nędznych w stosunku do Europy rent i emerytur, totalne poddaństwo episkopatowi, wiktymologiczne różnice w rozpoznawaniu i karaniu księży w stosunku do pozostałego społeczeństwa, wciskanie drugiej połowie Polaków pewnika, nie bacząc na kompromitację kraju, że w Smoleńsku były na pokładzie samolotu bomby, które podłożył tam Tusk w porozumieniu z Putinem. Rządzący działają pod płaszczykiem „Bóg Honor Ojczyzna”, choćby i zgnilizna. A wszystko to kosztowało ich zaledwie 500 złotych obiecane dzieciom wyborców. Okazuje się że nie wszystkim, bowiem pieniędzy nie starczy dla blisko dwu milionów dzieciaków, tzw. gorszego sortu, ale sama obiecanka wystarczyła by wygrać wybory i chwycić naród za twarz. Czy w tej sytuacji mogę zachować jakowyś optymizm.

Czy jestem w stanie spoglądać od rana w okno, za którym zobaczę nadzieję na „dobrą zmianę". Nie!. I dlatego mój obwistionalizm, zobojętnienie, inercja i tumiwisizm jest tak bardzo zrozumiały, nie mówiąc już że bardzo uciążliwy. Jak kula u nogi. Czy jest na to lekarstwo w warunkach IV RP? Pytanie retoryczne i niedorzeczne, bowiem wczoraj Kaczyński zapowiedział, że wiosną rusza do boju o Polskę wolną i niepodległą. Obok zdrowia niczego bardziej nie pragnę.