Z CYKLU: OSOBLIWOŚCI POLITYKI POLSKIEJ

-


JAK TO ONEGDAJ ŚPIEWAŁ JAREMA STĘPOWSKI: „ TA WIŚNIEWSKA”. Lubiłem tę żartobliwą piosnkę. Natomiast moja bohaterka dla swoich to po prostu Jadżka.  Jadwiga Wiśniewska czyli ta sama, co to przypadkowo w upalny dzień lipcowy lat sześćdziesiątych urodziła się w okolicach Myszkowa. Po latach jako już niebywale „wykształcona” u stóp Panienki Jasnogórskiej, w Częstochowie, wierna służebnica PiS o mentalności komunistki  sowieckiej. Po wielu latach dzięki tej wierności znalazła się w parlamencie europejskim. Zachodzimy w głowę -chamica w parlamencie europejskim?. Tak, ale tylko w Polsce takie aberracje. Jest ich dużo więcej. Rogacizny  plującej na Unię jest tam całe pastwisko. Piramidalnie 
umiłowana przez Kaczyńskiego z wzajemnością. Ma luz bo pierwsza miłość prezesa Jolcia Sz. odeszła w zaświaty. Pała za to nienawiścią do Biedronia i wszystkich którzy karierę polityczną rozpoczęli w partii Palikota. A dlaczego?, bo im do pięt inteligencją nie sięga. Tym bardziej, że oni nie leżą krzyżem przed biskupami z różańcem w ręku.  Jadzia bez obcego języka, bez w istocie cząstkowej empatii dla tych spoza PiS, pasuje do Beci Szydło  jak dwa półdupki, Ja rozumiem, że żal dupę ściska, bo akurat Biedroń został  wybrany na stanowisko szefa komisji ds. równouprawnienia kobiet i mężczyzn, zaś Becią, która przez cztery lata demonstracyjnie gardziła parlamentem europejskim, tenże parlament również skutecznie nią wzgardził i to dwa razy. Całe pogłowie pisioli niechże się zastanowi, czy warto się na cały świat obnosić ze swoją nienawiścią i zawieszać  plwociny na przeciwnikach politycznych a już szczególnie na rękach, które karmią „eurakami”. Najgorzej w tym, że owa nienawiść z roku na rok, z miesiąca na miesiąc się coraz bardziej petryfikuje.


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

JONO PODKIVANO

-
Obraz
To po prostu „dzień dobry” w języku naszych bratanków znad Dunaju. Oczywiście co ciekawe, taki grzecznościowy zwrot dotyczy tylko towarzystwa mężczyzn. W stosunku do kobiet powitanie jest bardziej serdeczne, brzmi jak pocałunek. Nie potrafię przytoczyć, darujcie. Tak witałem się z bratankami w czasie kilku pobytów nad Dunajem, w Budzie, w Peszcie czy też innych małych miejscowościach np. w Tapolcy. Stolica Węgier składa się z dwu części miasta rozdzielonych rzeką która płynie przez kilka stolic Europy bałkańskiej. Budapeszt to piękne miasto, które w swej historii ma okresy słoneczne, jak chociażby wiekowe braterstwo z Wiedniem w okresie panowania cesarstwa austro-węgierskiego, ale też dni tragiczne roku 1956, kiedy to milion obywateli węgierskich poprzez otwartą granicę austriacką znalazło swoje nowe życie na całym świecie, w tym cała reprezentacja piłkarska, trzykrotni mistrzowie olimpijscy, oraz bardzo liczący się zawodnicy w mistrzostwach świata. Węgry, (Hungary), niewiel
Czytaj więcej

TUMIWISIZM

-
Obraz
Termin, a jakże zapisany w wikipedii, a oznacza ostentacyjnie bierną, lekceważącą postawę wobec wszystkiego. Można ją określić odrętwiałością, zobojętnieniem, inercją. Ja od siebie dodam, że postawa taka mi się kojarzy z obwistionalizmem. To mój osobisty termin jako „wkład mojej myśli” dla zbiorów encyklopedycznych, podobnie jak rzeczownik „skapnik”, który to swego czasu bardzo mi pasował do krzyżówki, a jego etymologiczną genezę wytłumaczyłem, sądzę że w sposób zabawny w którymś poście na moim blogu. O tumiwisizmie piszę dlatego, iż właśnie od kilku dni opanował mnie podobny stan psychiczny. W rzeczy samej moja psychika bardziej pasuje do obwistionalizmu niżeli tumiwisizmu, chociażby ze względu na wiek, oraz dość sfatygowane i zdezelowane zdrowie. To jak silnik spalinowy, który jeszcze pracuje ale bierze za dużo oleju, zbyt dużo spala benzyny, no i często uwypukla swoje kolejne usterki, także strach nim wyjechać w dłuższą podróż. Podobnie jest ze mną. Z moimi dolegliwościami nie o
Czytaj więcej

ŻYCIE mnie MNIE

-
Obraz
Jan Staudinger, chyba najbardziej znany autor fraszek, pewnego popołudnia, zaraz po obiadowym deserze  w postaci jabłecznika i kawusi wymyślił aforyzm, który na pierwszy „rzut” ucha brzmi  niedorzecznie, a jednak. Z przyjemnością umieściłem go w tytule posta. Dodam, że Pan Jan obok aforyzmów pisał fraszki, dowcipy, a jakże i owszem kawały dla dorosłych, zadając ludzkości ich konstrukcją wiele pytań i zagadek. Ponieważ dobiegające życie to stos zapisanych, ewentualnie pustych kartek, można je zmiąć i wyrzucić do kosza, w tym wypadku do grobu. Można też je zmielić  w urządzeniu zwanym niszczarką, efekt której przypomina kremację, coraz bardziej modny sposób zamykania historii człowieka. Najbardziej niedoskonałym sposobem na pożegnanie z kimś jest właśnie zmięcie pergaminowych zapisanych żywotem kartek i wyrzuceniem ich na ogólnodostępny śmietnik. Osobiście czuję się fizycznie coraz bardziej stary i zwiotczały, moje kartki odkładane przez cały żywot na stos bywają już nieco przy
Czytaj więcej