ULTIMATUM?, NIGDY !!!

Tak brzmiały słowa pani premier III RP Beaty Szydło wygłoszone na dwa dni przed kolejną spodziewaną negatywną oceną polskiej demokracji w zakresie przestrzegania prawa. Słowo ultimatum ma w naszych odczuciach bardzo źle wspominaną przez nasz kraj narodową hekatombę. Mianowicie, to właśnie przedwojenny odpowiednik naszego współczesnego ministra spraw zagranicznych Waszczykowskiego, wykrzykiwał z trybuny sejmowej, że nie oddamy ani guzika w przypadku wojny z hitlerowskimi Niemcami. Po tym oddaliśmy wszystko. Poprzedni post zatytułowałem „nudy”, z czym nie zgodzili się moi komentatorzy w świetle wydarzeń sejmowych w dniu 20 maja. Zarówno Pani J, którą witam po przerwie, jak i Pan AA, a także Pani Agata P., której komentarze z przyjemnością będę czytać w przyszłości, ale też Pana Bywalca z Torunia, miasta mi bliskiego. Wszystkich Państwa serdecznie pozdrawiam. To co wypłynęło z Brukseli, trudno nazwać ultimatum, było to raczej przypomnienie o tym iż rząd musi zaakceptować prawo wedle obowiązującej Konstytucji drukując orzeczenia Trybunału, a także domagać się od prezydenta zaprzysiężenia prawidłowo wybranych sędziów. W innym przypadku na Polskę, zgodnie z traktatem unijnym, spadną kolejne punkty „karne” co prowadzi nasz kraj na margines polityczny a potem ekonomiczny wspólnoty europejskiej. Jak wiadomo rząd, zgodnie z nakazem posła szeregowego Kaczyńskiego, który uzurpuje sobie wszelaką władzę z uwagi iż wybory wygrała jego partia, wzorem Orbana odmawia współpracy z Komisją Europejską. Premier Szydło wykrzyczała z trybuny, że nie pozwoli narzucać sobie ultimatum, wytykając przy tym opozycji donosicielstwo, wręcz zdradę kraju, na co posłowie opozycji zarzucili jej obrazę społeczeństwa i jako takiej Polski. Najbardziej spektakularnym tworzywem Sejmu było uchwalenie uchwały, która powiada że Polska jest krajem niepodległym i suwerennym. Po jaką cholerę coś takiego, nie wiadomo, bowiem już od 1989 roku właśnie takim państwem Polska jest i nikt na świecie temu nie przeczy. To jakoby dla uspokojenia.

Podobnie jak codzienne zapewnienia małżeńskie o wzajemnej miłości. Mimo to przestraszyłem się i drzwi zamknąłem na dodatkowy skobel. Polska się za panią wstydzi bowiem sprofanowała pani Konstytucję Rzeczypospolitej wykrzyczał przewodniczący PO G. Schetyna. Słowa te wypędzily posłów PIS z sali. No, mówiąc szczerze można się powstydzić za panią Szydło skoro wątpiła w brak suwerenności swojej ojczyzny. Popsuliśmy już sobie stosunki swym awanturnictwem nie tylko z Unią Europejską, ale też ze strategicznym przyjacielem Stanami Zjednoczonymi, chociażby poprzez wypowiedź wicepremiera: Zanosi się na to, że w Białym Domu zasiądzie od jesieni albo dżuma albo cholera. Krzywimy się na krytyczne słowa byłego prezydenta Clintona, który obok prezydenta Kwaśniewskiego niejako inaugurował naszą suwerenność, w którą wątpi Szydło. Sadzę, że nasi politycy grają wyłącznie dla Putina i Rosji, nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Tyle tylko, że jednocześnie się przeciw tejże Rosji dozbrajamy, chociażby budując na naszym terenie tarczę antyrakietową, zaś Macierewicz, którego Sikorski nazwał, zresztą bardzo poprawnie, świrem, zbroi ochotników w powiatach w ramach OTK, a nawet widzi możliwość wydanie broni członkom ONR, organizacji parafaszystowskiej. Gdzie wobec tego mamy szukać pomocy w razie konfliktu zbrojnego, czyżby na Węgrzech, albo Rumunii?. Z Białorusią i Ukrainą mamy złe stosunki, podobnie z Litwą, gdzie więc szukać?, no chyba nie we Francji i Anglii, bo tu mamy bardzo złe doświadczenia. Jeżeli doszczętnie zrujnujemy naszą przynależność do Unii Europejskiej, to jednocześnie może się na nas wypiąć również NATO, które jest powołane do obrony właśnie Unii. Putinowi tylko w to graj, chociaż nawet przez moment nie pomyślałem, że Rosja nam militarnie zagraża. Po cóż my jej?., chyba tylko po to by mieli dostęp do tanich jabłek i kartofli. Taki żart, ale prawie nie żart, a czy nadal odczuwam nudę, oczywiście, ponieważ nic się nie dzieje co by mogło wnosić nowego dla ucha i oka Polaków. Oczywiście poza rodzącą się wściekłością.