KLAWE ŻYCIE PREZESA

-

    
Sprawę trzeba nazwać po imieniu. Polska jako kraj całkowicie spsiała. I nie tylko w oczach Europy, bo tu jesteśmy postrzegani jako obszar zarządzany przez dziwolągów. Obszar politycznie zapowietrzony, unikający wszelkich przepisów wypracowanych w Unii Europejskiej, chroniących np. kobiety przed przemocą oraz lekceważący każdy zapis prawa konstytucyjnego. Kraj którym w niedługim czasie rządzić będą dzieci dostojników wybranych w prawie demokratycznych wyborach. Nimi to właśnie obsadza się ministerialne stanowiska płatne w dziesiątkach tysięcy złotych, przy zadłużeniu państwa wobec zachodnich banków ponoć blisko 6 bilionów czegoś tam. Ale co tam dług jakowyś, którego i tak trudno sobie wyobrazić. Kaczy kolega jeszcze z czasów PC, okrąglutki Glapiński zatrudnił sobie dwie asystentki, blond dziewoje z pensją 65 tysiaków miesięcznie. Co one robią w banku mając wykształcenie humanistyczne, oto wielka tajemnica wiary. Obie są na stanowiskach dyrektorskich. Jedna dotychczas reklamowała rajstopy, druga zaś studiowała stosunki ukraińsko-rosyjskie. Dzisiaj misio wraz z asystentkami zarządza Narodowym Bankiem Polskim. Najsmutniej wyglądają sprawy związane z uzupełnianiem kadr rządowych. Bo oto sięga się już po rezerwy ocierające się o narodowców, o tzw. nazioli.
Jednocześnie PiS poszukuje poza granicami kraju towarzyszy dla budowania nowej europejskiej partii, opozycyjnej wobec zapisów traktatowych Unii. Podobno takie rodzynki tkwią w społeczeństwach Węgier, Włoch i Hiszpanii, trzeba ich tylko wyłuskać. Gdy dotarła do mnie wiadomość o zatrudnieniu przez prezesa NBP owych blond glapinek, przypomniała mi się piosenka pana Chyły, którą to nieco zmodyfikowałem: Prezes to ma klawe życie, oraz wyżywienie klawe Przede wszystkim już o świcie, dają mu do łóżka kawę, plus do kawy jajecznicę. A jak już podeźre zdrowo a na „deser”  wciąż ma chętkę, to przywoła do sypialni blond mięciutką asystentkę. Kicia stara się jak może, bo pan prezes na to łasy. Ona też rozochocona, bo przytula kupę kasy. Dobranoc Państwu.

 Foto:FB






Komentarze

  1. Anonimowy8 stycznia 2019 16:45

    Burdel i jego zarządca playboy Glapiński. Tak wygląda pławienie się w pieniądzach liczonych na tony. Ile chcesz tyle bierzesz. Boze obudz się i zrób porządek. Przypierdziel w ten zapowietrzony syfem pisowskim kraj. Amadeo

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy8 stycznia 2019 22:40

    Stwierdzam że jesteś strasznym grzesznikiem.Aż się o ciebie boję. Barnaba

    OdpowiedzUsuń
  3. Torunczyk9 stycznia 2019 12:00

    Tak, jestem wielkim grzesznikiem. Sam się rozgrzeszam w przypadku dokonania czynu złego, a tym bardziej wstydliwego, czyli tak jak katolicki kościółek. Popełniali jego urzędnicy okropne zbrodnie ludobójstwa, miliony ofiar, popełniają nadal zbrodnie pedofilii, złodziejstwa (zaboru), następnie się wobec siebie wyspowiadają, pomodlą (nie wiadomo do kogo, bo w gruncie rzeczy większość mysląca w boga nie wierzy).- i po sprawie. W kościele mojej parafii (mojego urodzenia) na ścianie jest płaskorzeźba która mówi o fundatorze tego kościółka przed trzystu laty. Tenże grzesznik zabijał, gwałcił, podpalał etc.etc. Na koniec pobudował skromny kościółek drewniany i poszedł prosto do nieba. Jak Matka Boska. Ponoć pod płaskorzeźbą jest pochowany w wybrzuszonej ścianie.. Tyle ze on tam poszedł zaraz po śmierci, bo MB musiała czekać na tę wycieczkę grubo ponad 1000 lat. Och, co za czasy. Nie trzeba było utrzymywać tej całej ferajny sądowo- prokuratorskiej z Ziobrą na czele. Nawet niebo można było samemu załatwić. Kwestia czasu i pieniędzy. A teraz… szkoda gadać. Jakiś czytelnik cię oceni jako grzesznika i martw się człowieku. Na szczęście olewam to, jak powiada Jerzy Urban, ciepłym moczem. Grzech, co za słowo, dużo starsze od słowa dzban w odniesieniu np. do abp Sławoja Głódzia.

    OdpowiedzUsuń
  4. Anonimowy12 stycznia 2019 22:42

    Tu kaczor jest bezsilny,

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

JONO PODKIVANO

-
Obraz
To po prostu „dzień dobry” w języku naszych bratanków znad Dunaju. Oczywiście co ciekawe, taki grzecznościowy zwrot dotyczy tylko towarzystwa mężczyzn. W stosunku do kobiet powitanie jest bardziej serdeczne, brzmi jak pocałunek. Nie potrafię przytoczyć, darujcie. Tak witałem się z bratankami w czasie kilku pobytów nad Dunajem, w Budzie, w Peszcie czy też innych małych miejscowościach np. w Tapolcy. Stolica Węgier składa się z dwu części miasta rozdzielonych rzeką która płynie przez kilka stolic Europy bałkańskiej. Budapeszt to piękne miasto, które w swej historii ma okresy słoneczne, jak chociażby wiekowe braterstwo z Wiedniem w okresie panowania cesarstwa austro-węgierskiego, ale też dni tragiczne roku 1956, kiedy to milion obywateli węgierskich poprzez otwartą granicę austriacką znalazło swoje nowe życie na całym świecie, w tym cała reprezentacja piłkarska, trzykrotni mistrzowie olimpijscy, oraz bardzo liczący się zawodnicy w mistrzostwach świata. Węgry, (Hungary), niewiel
Czytaj więcej

TUMIWISIZM

-
Obraz
Termin, a jakże zapisany w wikipedii, a oznacza ostentacyjnie bierną, lekceważącą postawę wobec wszystkiego. Można ją określić odrętwiałością, zobojętnieniem, inercją. Ja od siebie dodam, że postawa taka mi się kojarzy z obwistionalizmem. To mój osobisty termin jako „wkład mojej myśli” dla zbiorów encyklopedycznych, podobnie jak rzeczownik „skapnik”, który to swego czasu bardzo mi pasował do krzyżówki, a jego etymologiczną genezę wytłumaczyłem, sądzę że w sposób zabawny w którymś poście na moim blogu. O tumiwisizmie piszę dlatego, iż właśnie od kilku dni opanował mnie podobny stan psychiczny. W rzeczy samej moja psychika bardziej pasuje do obwistionalizmu niżeli tumiwisizmu, chociażby ze względu na wiek, oraz dość sfatygowane i zdezelowane zdrowie. To jak silnik spalinowy, który jeszcze pracuje ale bierze za dużo oleju, zbyt dużo spala benzyny, no i często uwypukla swoje kolejne usterki, także strach nim wyjechać w dłuższą podróż. Podobnie jest ze mną. Z moimi dolegliwościami nie o
Czytaj więcej

ŻYCIE mnie MNIE

-
Obraz
Jan Staudinger, chyba najbardziej znany autor fraszek, pewnego popołudnia, zaraz po obiadowym deserze  w postaci jabłecznika i kawusi wymyślił aforyzm, który na pierwszy „rzut” ucha brzmi  niedorzecznie, a jednak. Z przyjemnością umieściłem go w tytule posta. Dodam, że Pan Jan obok aforyzmów pisał fraszki, dowcipy, a jakże i owszem kawały dla dorosłych, zadając ludzkości ich konstrukcją wiele pytań i zagadek. Ponieważ dobiegające życie to stos zapisanych, ewentualnie pustych kartek, można je zmiąć i wyrzucić do kosza, w tym wypadku do grobu. Można też je zmielić  w urządzeniu zwanym niszczarką, efekt której przypomina kremację, coraz bardziej modny sposób zamykania historii człowieka. Najbardziej niedoskonałym sposobem na pożegnanie z kimś jest właśnie zmięcie pergaminowych zapisanych żywotem kartek i wyrzuceniem ich na ogólnodostępny śmietnik. Osobiście czuję się fizycznie coraz bardziej stary i zwiotczały, moje kartki odkładane przez cały żywot na stos bywają już nieco przy
Czytaj więcej