SIERPIEŃ, MIESIĄC POLSKIEJ TRZEŹWOŚCI

Chciałem coś skomentować, może coś skrytykować, coś pochwalić, nad czymś się zadumać, a tu wieści co kot napłakał, nie licząc tych z kręgu naszej narodowej tradycji, a raczej naszego narodowego otumanienia. Mam oczywiście na myśli te kilka tysięcy pielgrzymów udających się piechotą, często po kilkaset kilometrów na Jasną Górę w intencji jakiejś tam podzięki. A to za zdaną maturę, albo w ramach przeprosin Panienki za niezdaną maturę, a to za to, że narzeczona odzyskała miesiączkę, a to za wygrany proces spadkowy. Intencja każda jest dobra i każda bardzo trafna, bo wykonana w ramach naśladownictwa Jana Pawła II, który to podobne pielgrzymki odbywał dość często, o czym nigdy nie zapomniał przypomnieć rodakom znad Wisły. W większości to co czynił nasz papież jest w sposób oczywisty naśladowane. Wszystko cokolwiek pachnie asocjacją z Wielkim Polakiem jest uświęcające. Czytam ja w PRZEGLĄDZIE, a więc tygodniku jakże poważnym, że niejaki ksiądz Gutmajer, egzorcysta, proboszcz jednej z parafii bydgoskich, z opętanych wygania szatana za pomocą bawełnianej skarpety JPII. Być może diabły i inne czarcie stwory najbardziej nie lubią trójsmrodzianu skarpecianu, o jakim to związku chemicznym wspominał mój nauczyciel chemii pociągając nosem podczas spaceru po klasie. Napisałem gdzieś tam onegdaj, iż osobiście poznałem starszą panią z Białegostoku, wypoczywającą na nadmorskich wczasach w Karwi, w ośrodku, którym swego czasu zarządzałem. Było to właśnie w sierpniu. Wczasowiczka oświadczyła, że w tym miesiącu zdobyła się na wczasy, bo nie lubi sama pozostawać w domu, jako że jej córka, młoda lekarka, będąc już od trzech lat zamężną pozostawała bezdzietną (ponoć bezpłodną). Dlatego udała się do Mateczki Jasnogórskiej w intencji przywrócenia prawdziwej kobiecości. W następnym roku do ośrodka mieszkanka Białegostoku zawitała ponownie i już na dzień dobry powiadomiła mnie, że Matka Boska wysłuchała próśb. Córka z pielgrzymki wróciła z początkującą oznaką brzemienności, a od trzech miesięcy ona jest szczęśliwą babcią. Także, jak się okazuje niektóre intencje pątników kończą się owocnie. Trzeba tylko być zdeterminowanym. Czytam zwierzenia uczestników podobnych wypraw częstochowskich i dowiaduje się, że są one bardzo zbieżne w relacjach. Skarży się oto syn rolnika spod Kielc, ze ojciec przygarnął na nocleg w stodole kilkoro pątników obu płci, a potem nie spał sam w nocy w obawie by nie podpalili mu siana. Rano bez podziękowania odeszli pozostawiając „burdel”, jako że stodoła była i zasłana była butelkami po alkoholu, skorupami od jajek, ogryzkami i ochłapami z kanapek, zużytymi prezerwatywami, a nawet kupami wciśniętymi pod snopki. Na klepisku masa petów, tylko cud, a może uświęcająca intencja palaczy, uchroniła jego gospodarstwo od nieszczęścia. U sąsiada było podobnie, mimo, ze akurat tam wraz z młodymi ludźmi nocowali sami przewodnicy w polowych sutannach. Inny młody uczestnik powiada, że wraz z całą klasą przymusowo pojechali do Czarnej Madonny z prośbą o pomoc w zdaniu matury. Jak się okazuje połowa z nich nie widziała z bliska klasztoru lecząc kaca gdzieś w okolicy plantów, ale maturę zdali wszyscy, zatem Mateczka okazała się nad wyraz tolerancyjna. Ktoś z okolic Piotrkowa przyjmował w gościnie pielgrzymów z odległej diecezji przygranicznej. Pochód szedł już bodaj ponad 10 dni, było bardzo gorąco i parno. Goście śmierdzieli jak nieboszczyk odnaleziony w lesie po kilkunastu dniach. Tych „ważniejszych” gospodyni wpuściła do domowej łazienki, pozostali opłukali się przy studni. Bardzo żałowała wyrażonej zgody na ich domową kąpiel, bowiem smród spoconych, niemytych od wielu dni ciał i walającej się odzieży okupywał jej dom jeszcze wiele dni. Jest taka zagadka: Co to jest? Jak idzie to śpiewa, jak stoi to śmierdzi. Odpowiedz już znamy. Świąt Matki Bożej w Polsce mamy z pół kopy, dosłownie o każdej porze roku. Może by zatem przenieść, chociażby dla zdrowotności pątników termin wypraw na Jasną Górę na dni korzystniejsze klimatycznie. Oczywiście, ani ja niedowiarek, ani nikt inny, nawet gdyby to był człek przyboczny abp Michalika, nie odważy się złożyć podobnej propozycji odpowiednim władzom zarządzającym Jasną Górą. Jest tradycja, a tradycja rzecz święta. A poza tym, ten klimat namiotowo karimatowy. Ten zapach sianka w sąsieku. Ten luz od ojca, matki, nauczycieli i obowiązków codziennych. Te ziółka i browary. Pani podpisująca się literką J, (autorka fotki z filiżanką, za którą to składam dzięki), pisze w komentarzu, iż trudno by było oczekiwać dobrych startów naszych sportowców na olimpiadzie londyńskiej, bowiem wielu z nich w tym samym niefortunnym czasie pomaszerowało na pielgrzymkę, łącząc powzięte intencje z treningiem. No cóż. W tym wypadku letnią olimpiadę trzeba by było połączyć z zimową, bo przecież nie tylko do Częstochowy łazimy. A co z Licheniem, z Łagiewnikami, z Sokółką, z Świętą Lipką, z Toruniem i dziesiątkami innych miejsc uświęconych, a nawet słynących cudami. Ostatnio, w wyniku tornad nałamało się tysiące drzew w polskich lasach. Leśnicy ścinają wiatrołomy, pozostawiając rzazy czyli wygodne miejsca na cudowne siedliska MB. Usłużne KK nasze jakże bogobojne środki masowego przekazu nie omieszkują powiadamiać naród o każdym urojonym cudzie napędzając ciemnogród w to miejsce, choćby to było w głębi ostępów puszczańskich. Polacy mają tyle potrzeb osobistych, nie możliwych do zrealizowania w sposób, urzędowy, prawny, konstytucyjny świecki, czyli normalny, że wstawiennictwo sił nadprzyrodzonych za pośrednictwem MB pozostaje jedynym, dla nich racjonalnym rozwiązaniem. I to by było na tyle. Amen.

PS. Bo całkowitym blamażu siatkarzy, oraz pozostałych naszych olimpijczyków, mój post pt. Żenada, a może coś więcej zyskuje na wiarygodności... raczej coś więcej.