USTA SŁODSZE OD MALIN

W niektórych kołach politycznych, a nawet religijnych powiada się, że podpisanie przez Cyryla I i abp Michalika dokumentu traktującego o wzajemnym przebaczeniu wyrządzonych krzywd przez Polaków i Rosjan jest tak bardzo doniosłym aktem, że historia go odnotuje na czołowych stronach światowych wydarzeń na długie lata. Ale tak nie jest, przynajmniej w oczach ludzi myślących tu nad Wisłą, jak i umownie nad Wołgą. Nie jest, ponieważ ten dokument przepojony jest fundamentalizmem i konformizmem wobec religii, w którym nie znajdziesz otwartego serca dla liberała, socjaldemokraty, ateisty i innowiercy. Ta grupa pozostaje dla „umawiających się” wrogami. A cóż to za religia, która widzi w człowieku wroga, chociażby często we własnej rodzinie (brat, siostra).Porozumienie pod dwoma krzyżami wyklucza bowiem wszystkich przeciwników politycznych i światopoglądowych. Nawiasem mówiąc, ja osobiście nie muszę żadnemu Rosjaninowi nic wybaczać, tak samo jak on mnie. Nie skrzywdziliśmy się po prostu. Po drugie wartość moralna tegoż historycznego dokumentu jest mocno zdezawuowana faktem, iż podpisali go ludzie z punktu widzenia dekalogu mało moralni. Władca prawosławia na terenach Wszechrusi, to cwany biznesmen, żyjący w symbiozie z putinowską polityką, dzięki czemu dorobił się ogromnego majątku obliczanego na 4 miliardy dolarów na handlu ropą, krewetkami i papierosami, a pomieszkuje w kilkunastu złoconych pałacach na terenie całej Rosji i innych byłych republik radzieckich, gdzie panuje prawosławie. Był czas, że ponoć Stalin miał usta słodsze od malin. Czas popróbować ust Putina, panie Kaczyński, a pierwej, dla wprawy można popróbować gorących warg posłanki Pawłowicz ze swojej partii.. A tak w ogóle, to nie w gorszych pałacach oczywiście, tyle że pojedynczych (z wyjątkiem flaszki Głódzia) mieszkają nasi najprzewielebniejsi. Po stronie polskiej podpis na owym historycznym dokumencie złożył nie mniej amoralny przedstawiciel naszego episkopatu. Abp. Józef Michalik to dostojnik nie mający nic wspólnego z prawdziwym człowieczeństwem, chociażby z powodu ukrywania masowych (na jego terenie) faktów pedofilii wśród księży, oraz wystawianie fałszywych opinii na żądanie prokuratury, by chronić przed więzieniem przestępców w sutannach. Oprócz słynnego proboszcza z Tylawy, na terenie abp Michalika zbrodnie pedofilii dokonywane na ministrantach, uczestnikach oazy, a także różnych zgrupowań, szczególnie chłopców stawały się publiczne się jak TV, a Michalik je osłaniał biskupim autorytetem. W internecie ktoś informował o przypadkach solicytacji (namawiania przy spowiedzi do czynności seksualnych), zapomniałem gdzież to miało miejsce. Masowe samobójstwa księży na terenach południowej Polski ( ponoć siedem przypadków) były najczęściej spowodowane strachem przed celą więzienną, gdzie współwięźniowie pedofila traktują szczególnie „erotycznie”. Był ostatnio też przypadek samospalenia się księdza. Wolał dokonać żywota w płomieniach, niżeli być „podeptanym” w celi. Wczoraj czytam o samobójstwie księżulka przez powieszenie w okolicach Pruszcza Gdańskiego. Widać plaga samounicestwienia się przesuwa się na północ. Abp Michalik ponadto jest skompromitowany jako arogancki beton, bo zniszczył policjanta i jego rodzinę, który to ośmielił się mu dać słuszny mandat. Podobnie jak prawosławie Cyryla, katolicyzm Michalika wrósł w państwo i władzę. Obaj żądają władzy i przywilejów i nie mają zamiaru tłumaczyć się z wcześniejszych zbrodni.

A tak w ogóle wizyta Cyryla i podpisany dokument w świetle sztucznych uśmiechów obu wysoko postawionych kościelnych urzędników spowodowała, iż skrajnie prawicowa polityka w Polsce została ośmieszona do cna. Bo oto skoro Michalik, który zawsze pozostawał ciałem PIS zakazuje szerzenia kretynizmów Macierewicza w sprawie katastrofy smoleńskiej, a jednocześnie postanawia być przyjacielem Rosjan w osobie Cyryla, który z kolei pozostaje bratem Putina, to rzeczywiście Kaczyński i ta cała jego śmieszna świta została zbłaźniona do końca. Od tej pory żoliborskiemu kurduplowi, ani jego politycznym krasnalom przez usta nie powinno przejść ani jedno złe słowo na temat Putina, jako że „twój przyjaciel jest moim przyjacielem”. W tej materii nawet wyrok skazujący na dwa lata łagrów zespołu Pussy Riot, który bluźnił na premiera Rosji, jest pięknie odbierany przez polską prawicę. Wreszcie Kaczyński popiera i chwali Putina. Z podziwem dla odwagi sądu rosyjskiego patrzą prawicowi dziennikarze na czele z apostołami dziennikarstwa Terlikowskim, Ziemkiewiczem i Karnowskim. Gdyby nie wydarzenie (Cyryl-Michalik) można by powiedzieć, że zmiana postrzegania Rosji przez polską zaściankową prawicę mogła nastąpić w wyniku szalenie gorącego lata. Mam na myśli efekt Dehnela, który objawia się zmniejszeniem mózgu pod wpływem temperatury. Z kolei wszystkie partie poza kaczym klanem są oburzone wyrokiem na słynne rosyjskie dzierlatki, jako że one jako feministki nadużyły prawa „tylko” poprzez urażenie uczuć religijnych. A kto do jasnej cholery wymyślił tę durnowatą ustawę o obrazie uczuć religijnych. Czy nie przypadkiem polscy politycy działający na łańcuszku i usługach kleru? Poza Putinem Polska prawica w ogóle ma problem z dyktatorami. Niby opowiada się za swobodami obywatelskimi, a jednocześnie jeździ z ryngrafami do Pinocheta, albo ni stąd ni zowąd organizuje polityczną pielgrzymkę do Budapesztu z poparciem dla Orbana, wroga Unii Europejskiej, a obecnie z Pussy Riot. Zwariować można. Oczywiście wszystkie te wystąpienia są przeznaczone na użytek wewnętrzny. Ani Pinochet (mimo, że pocałunek mu złożył nasz świeżutko błogosławiony), ani Orban, ani uwięzione Rosjanki, nic a nic polskiej prawicy nie obchodzą. Tak naprawdę chodzi o walkę ideologiczną, którą na krajowym podwórku prawica sromotnie przegrywa, tym bardziej, iż zauważyła, że nikt tak nie obroni wartości chrześcijańskich jak Władimir Władimirowicz Putin. Tak twierdzi Wojciech Maziarski z GW i ja się z nim zgadzam.