UFAJDANA ATŁASOWA FARIOLA

 

Już dziesięć lat upłynęło od nadzwyczaj uroczystego pochówku Jana Pawła II. Upłynęło dodatkowo pięć  lat od katastrofy smoleńskiej. Kraj z tej okazji pokrywa się całunem nieprzemijającej żałoby narodowej.Politycy i kler swymi truizmami przy pomocy mediów doprowadzają naród do organizmicznych wręcz zachowań powodując to, że w gruncie rzeczy radosne wiosenne święta zamieniają w narodowy jakże nieuzasadniony szloch. Ja w tym miejscu chcę przypomnieć Czytelnikom inne, wręcz niebywałe w historii "polskiego" Watykanu wydarzenie. Nie te, które akurat obchodzimy, bo to tylko rocznice. Chcę przypomieć o totalnej wręcz zbrodni, nieogarniętej rozumem.

Czyżby nieogarniętej rozumem.?. A może  ogarniętej, tyle że rozumem dostojnego katolika abp Hosera, papieża Jana Pawła II, oraz kilkunastu innych hierarchów katolickich, pełniących służbę Bogu na terenie afrykańskiej Rwandy od kilkudziesięciu lat.

Dziesięć lat temu zmarł polski przywódca Kościoła Rzymskiego, zatem przez całe jedno dziesięciolecie musiał żyć w cieniu największej zbrodni popełnionej przy współudziale Kościoła u schyłku XX wieku, na narodzie afrykańskim z plemienia Tutsi. Dzięki panu Wojciechowi Tochmanowi, dziennikarzowi GW, w dodatku zwanym DUŻYM FORMATEM, społeczeństwo mogło się zapoznać z stosunkiem katolickiego Kościoła do wypadków jakie potoczyły się w Rwandzie, a które pochłonęły miliony ofiar poległych w wyniku zabicia maczetami, albo przez zgniecenie murami palących się świątyń. O dramacie rwandyjskim w poświacie Kościoła katolickiego pisałem kilkakrotnie, chociażby dlatego, że owa hekatomba rozegrała się za czasów „panowania” JPII, oraz w czasie pobytu na terenie Rwandy setek księży katolickich, w tym z Polski z ramienia Watykanu, na czele ich przełożonego, obecnego administratora kurii warszawsko-praskiej abp Henryka Hosera. Pisałem i nie mogłem wyjść z podziwu dla polskiego papieża, którego śmierć przed dziesięciu laty polski Kościół zamienił w ziarno umacniania klerykalizmu z niespotykaną mocą, a który to papież wysłał do pracy za granicą aż dwóch bardzo wybrakowanych moralnie hierarchów, czyli abp Wesołowskiego, naczelnego pedofila do Dominikany, oraz abp Hosera, specjalistę od ukrywania zbrodni ludobójstwa do Rwandy. Zresztą nie wiemy tak do końca czy Hoser ukrywał przed papieżem Wojtyłą to co obserwował w Rwandzie. Być może nie, i o wszystkim papież nie wiedział?..Czyżby?.

 

 

Tym gorzej dla niego, bo akurat nikt na świecie nie słyszał o reakcji papieskiej. A tam na ludzi Tutsi wyznających katolicyzm nieco odmienny od hutowskiego, kryjących się przed zbrodniarzami w świątyniach waliły się mury podpalanych kościołów właśnie przez ludobójców Hutu w obecności księży. Rzeki rwandyjskie w połowie były wypełnione wodą, zaś w połowie krwią mężczyzn, kobiet z obciętymi piersiami i dzieci. Red. Tochman „chwali” się że udało mu się namówić Hosera na wywiad. Uwaga, trwał dwadzieścia pięć minut. Tyle czasu ekscelencja mógł wygospodarować swego bezcennego czasu na  relację w cieniu negacji akrybi, z rzezi dokonanej na kilku milionach ludzi na oczach księży katolickich. Gorzej, Hoser plutł infantylnie banialuki na tyle, że Tochmanowi nie udało się z tego sklecić choćby kawałka artykułu prasowego. Odpowiadał na moje pytania, tak by nie powiedzieć nic i zażądał: „Gdy będzie pan pisał może książkę, proszę mnie nie cytować”.Odruch Judasza. Pytania pozostały. Czas najważniejszych katolickich świąt, dziesiąta rocznica śmierci JPII oraz rocznica zbrodni rwandyjskiej, to chyba dobry moment na spowiedź, uczciwą spowiedź z rachunkiem sumienia, oraz żalem za popełnione grzechy. Tym bardziej te najcięższe w kategorii ewangelicznej.

 

 

Czy ksiądz biskup faworyzował Hutu?. Czy ksiądz biskup wie gdzie ukryci są przez Watykan księża zbrodniarze?. Czy Watykan podał im rękę podobnie jak Pius XII nazistom z SS. Czy ksiądz biskup pomagał im w bezpiecznej ewakuacji?. Na żadne z tych pytań abp Hoser nie odpowie. Ma zbyt "maleńko" czasu. A może jego rzecznik, szyderczo uśmiechnięty Dzieduszycki, specjalista od udupiania ks. Lemańskiego i ochrony pedofila, księdza Grzegorza z parafii Tarchomin coś mądrego powie dla prasy. Chciałbym poczytać z wielką ochotą.