ŚCIGAM TEMATY

 

Od rana zastanawiam się o czym ja dzisiaj mam pisać, bo jakoś tak przyzwyczaiłem się do tego, że w odstępach kilkudniowych odczuwam swędzenie pod opuszkami palców. Myszkuję więc po zakamarkach pamięci w poszukiwaniu luk tematycznych. Mało owocnie, ponieważ w tych kilkuset postach, jakie wypuściłem między Czytelników przypomina poszukiwanie Świętego Graala. A więc,wielokrotnie pisałem o naszych polskich rodzimych politykach nie bacząc na ich cześć, którą w większości sami sobie ubzdurali. Pisałem, że większość z nich to prości materialiści, a nie idealiści, jak przystało na członków partii przekonujących wyborców do swoich racji. Tak zostało do dzisiaj zarówno w parlamencie przywiązanym do tłustej łapy Kościoła, która ich karmi w rewanżu za stanowione prawo zgodne z życzeniem kleru, oraz milionami złotych w postaci dóbr narodowych, przekazywanych im za jeden procent wartości. Politycy przyklaskują biskupom wbrew rozumowi i woli coraz mądrzejszego i światłego społeczeństwa dosłownie wszystkiemu co wypierdzi, (tak, dosłownie, wypierdzi) kler katolicki. Dziwne bardzo, bo:

Kościół katolicki chyba opiera się na kobiecych narządach rozrodczych, inaczej na zawartości damskich majtek . (nie nazwę tego tak jakby tu trzeba). Dziewictwo ,czystość ,celibat ,prokreacja , wielodzietność, anty antykoncepcja, pochwała ciemnoty seksualnej, anty in vitro, anty związki partnerskie. Przede wszystkim to czepianie się kobiet, którym można przyłożyć w razie czego, a więc anty ustawie dot. przemocy w rodzinach. A podobno chodzi o miłość Boga i bliźniego. Jestem wiekowym katolikiem i eskalacja seksu w Kościele jest już tak obrzydliwie nasilona jak w filmach porno, pisze ktoś na forum. Inny z kolei z zaciśniętą pięścią powiada:

Czarne ryje precz od naszych majtek! Nie mieszajcie Boga w wasze faryzejskie gierki. Na dnie każdej waszej zagrywki leży kasa! Kasa to wasz jedyny bóg! PS. A czy nie moglibyście się trochę odchudzić? człowiek o figurze beczki smalcu nie budzi zaufania!

Osobiście może bym nie użył podobnych słów i metafor jak pani Kora i komentator, ale jednak w tym coś jest na rzeczy.

Zatem na temat Kościoła w tym poście już w zasadzie dosyć. Dodam jeno, że obserwowałem postęp w rozwoju niektórych chorób jakie rozwijały się w łonie polskiego Kościoła wzorem złośliwego raka, jak chociażby jego faszyzacja, szerzenie fanatyzmu maryjnego, degradacja wiedzy medycznej poprzez jakąś tam klauzulę sumienia, powodując straszne w swej wymowie skutki (brak badań prenatalnych i owa klauzula doprowadziła w ostatnich dniach do urodzenia się dziecka bez rąk i nóg), pobudzanie chuligańskich instynktów wśród kiboli w imię miłości do częstochowskiej Panienki. Pisałem o naszym rodzimym szkolnictwie wyższym. Jak wiemy do tej pory, żaden absolwent polskiej uczelni nie został laureatem Nagrody Nobla, poza literackimi, ale to już wynika nie z nabytej wiedzy a wyłącznie z talentu wrodzonego. Pisałem też o przypisywaniu nam Polakom przez zagranicę obozów koncentracyjnych. Po trosze sobie na to zasłużyliśmy, bo mimo, iż w Yad Vashem znajdują się tysiące nazwisk tych Polaków którzy ratowali Żydów w okresie wojny, to jednak jest coraz więcej literatury pokazującej polskich szmalcowników, a nawet zabójców całych rodzin żydowskich dla szybkiego wzbogacenia się. Nie ma co chować głowy w piasek. To byli katolicy, a wśród nich również bardzo bogobojni katolicy.

Rekomendowałem swoim Czytelnikom niektóre, przeczytane przeze mnie książki i obejrzane wartościowe w moim mniemaniu filmy. Przy okazji polecam tym, którzy mają silne nerwy i należycie ustawioną wrażliwość, książkę pani Anny Janko pt. „Mała Zagłada” opowiadającą bardzo dokumentalnie i plastycznie o zagładzie wsi Sochy na Zamojszczyźnie. Tę literacką pozycję państwo powinniście przeczytać, chyba że jak powiadam, nie jesteście w stanie przetrawić aż takiej grozy, opakowanej w straszliwą zbrodnię dokonaną na kobietach, mężczyznach i dzieciach polskich. M.in. tych, które zostały wywiezione do Niemiec i do dzisiaj żyją w nieświadomości swego pochodzenia.

 

Aby odskoczyć od tematów smutnych, mało optymistycznych, w kilku postach napisałem o ogrodach. O tych z wyobraźni, z którymi fizycznie nigdy się nie zetknąłem i o tym z którego jako dzieciak smakowałem owoców, ale i w którym ciężko pracowałem, pomagając rodzicom. Jedna z komentatorek (nie podpisała się), zasugerowała bym wzorem opisu ogrodu poświęcił jeden post lasom polskim, jako że one również się dobrze komponują w pozytywnym aspekcie ciepła przyrodniczego. Otóż liryczne przykłady z leśnym tematem znajdujemy w wielu polskich i zagranicznych utworach literackich i to niekoniecznie. W ”Panu Tadeuszu” Mickiewicza, ale też np. lasek wiedeński, który to temat posłużył Johannowi Straussowi za inspirację do tworzonej przezeń muzyki. (Opowieści Lasku Wiedeńskiego). Ja sam las postrzegam wyłącznie w aspekcie właśnie lirycznym. Lubiłem i lubię spacerować po lasach chociażby dla usłyszenia ptasich treli nawołujących się wiosną do wspólnego zakładania gniazd w celu przedłużenia gatunku. Lubiłem i lubię zbierać owoce lasu w postaci grzybów, oraz poziomek, jagód i jeżyn, ale najbardziej lubię oddychać czystym, żywicznym powietrzem. Wiem, że prawdziwków należy szukać w ostępach dębowych i sosnowych. Koźlarzy w tych obszarach gdzie rosną brzozy i olchy, natomiast gąsek, tych zielonych i szarych w lesie młodym. Tam też znajdziemy maślaki. Nie ma natomiast reguły, gdzie rosną podgrzybki zwane czarnymi łebkami. Tak, wałęsanie się po lasach to miła czynność, z tym, że nie zawsze mi było dane mieszkać w okolicach lasów, obecnie akurat też nie, ale gdy tylko warunki pozwalają nam (mnie i Małżonce) na to, by zajrzeć do tej oazy ćwierkającego ptactwa i przebiegających dzików, saren i zajęcy korzystamy z tego z wielką ochotą.

Fotki od góry:
1.Kora, piosenkarka polska.
2.Symbolika polskiej oświaty.
3.Rekomendowana książka.
4.Fragment polskiego lasu.