POLAK POTRAFI DOGODZIĆ PARAFII

1. Polska ani przez moment nie powinna bać się jakiejkolwiek napaści zbrojnej ze strony znienawidzonej Rosji. Okazuje się że mamy całe zastępy babć i dziadków uzbrojonych w krzyże, czyli armię św. Wita, która to zagrodzi drogę każdemu agresorowi. Nie tylko z Rosji, Niemiec czy też innego nieprzyjaznego nam państwa. Zagrodzi drogę także rodakom, którzy ani krzyża, ani innych symboli religijnych nie uważają za ostoję bezpieczeństwa naszego państwa, czyli po prostu wszelkiego rodzaju odszczepieńcom, ogólnie mówiąc ateistami, których jak powszechnie wiadomo, tenże nieistniejący dla nich Bóg chroni ich bardziej niżeli tych zawracających Mu ciągle głowę. Domyślam się, że się za nich wstydzi, bo w końcu jest to XXI wiek, o czym w niebie wiadomo, bo ponoć wszystko tam wiadomo.

2.Pewien procent katolickich Polaków wie jak tłumaczyć słowo parafianin a jest to znikomy procent Wystarczy jednak zajrzeć do Wielkiej Encyklopedii Powszechnej, by przeczytać iż: termin ten ma znaczenie wyłącznie pejoratywne, a więc coś, co jest negatywne, co ma znaczenie ujemne, coś co jest nie do zaakceptowania dla myślących. Według tego źródła, parafianin to człowiek niepostępowy,zacofany, bez ogłady, kultury, to prostak. To człowiek zaściankowy, prowincjonalny. Wreszcie to człowiek przypisany parafii. Kilkanaście lat temu słowo parafianin (nka) obnażyłem wobec mojej Mamy (bogobojnej katoliczki. Nie powiem, abym zyskał w Jej oczach na podziwie za znajomość WEP. Dlatego nie wyobrażam sobie aby jakikolwiek klecha powiedział do mnie: jest pan moim parafianinem. Obraził by mnie na tyle, że mógłbym go śmiało, powołując się na ową encyklopedię zbesztać za chamstwo. Większość Polaków, ale nie tylko nie zdaje sobie sprawy, że podczas słuchania kazań mszalnych są oni po prostu traktowani jak głupie owce i to niezależnie od wykształcenia i inteligencji poszczególnych tychże „parafian”.

3.Bardzo zbieżny z polskim narodowym charakterem religijnym jest stosunek Polaków do sąsiadów własnego kraju. Są generalnie z małymi wyjątkami wrogami Niemiec oraz super wrogami Rosji. Odnosi się to nie tylko do szerokich mas obywateli, ale też polityków, zaś szczególnie dziennikarzy. Widać to na każdym kroku w audycjach publicystycznych, gdzie omawiane są ostatnie wypadki na Ukrainie. Zachód już zauważył, że to co się dzieje aktualnie nad Dnieprem i Prypecią nie jest czymś dobrym ani dla Europy, a tym bardziej dla Ukrainy. Wściekłe ataki przeróżnych wynajętych prawicowych dziennikarzy polskich na Putina, już od czasów Olimpiady Zimowej w Soczi okazują się w konsekwencji zdradzieckie dla Polski, bowiem kłócąc nasze narody własny kraj ekonomicznie zubożamy. Rosja mściwie odmawia odbioru wszelkich dóbr jakie eksportowaliśmy do niej. Straty idą w setki milionów złotych i nikt nie wyciąga z tego logicznych wniosków. Dewastujemy pomniki żołnierzy rosyjskich którzy polegli na naszej ziemi podczas wojny z faszyzmem hitlerowskim. Tymczasem mimo wściekłych ataków na Putina, państwa zachodnie zaprosiły go na uroczystość 70 rocznicy lądowania koalicji antyhitlerowskiej w Normandii. Ten straszny Putin będzie zasiadał obok Merkel, Camerona, Hollanda oraz Obamy. Niestety nie będzie tam Kaczyńskiego i innych podżegaczy wojennych z Polski. Wielka szkoda panie Tusk, bo do pana też się to odnosi. W gruncie rzeczy nienawiść do Stalina i jego potomków jest też mało uzasadniona merytorycznie, bowiem, jeżeli czcimy wszystkich „wyklętych” za zabijanie komunistów, to akurat ten wąsaty bandzior zasługuje na szczególny szacunek prawicowców, bowiem Józef S. wymordował, oraz zesłał na Sybir setki tysięcy akurat mu podległych i często bardzo wiernych komunistów. W czym zatem rzecz? że Hitler cacy, zaś Stalin be?.Chyba chodzi o Żydów, bo akurat niszczenie pomników rosyjskich bohaterów na terenie Polski i dbanie o cmentarze, na których leżą żołnierze Wermachtu, i SS na to wskazuje aż nadto. Tu właśnie widać potwierdzenie tego jak się tłumaczy przytoczone na wstępie słowo, parafianin, Oczywiście ze wskazaniem na parafianina zamieszkującego w granicach RP w szczególności.

4. Po kanonizacji JPII oraz zebraniu z całego świata zjawisk cudotwórczych za przyczyną świeżutko kanonizowanego naszego Rodaka nastąpiła cisza w sensie poszukiwań następnych cudów. Widocznie już suma cudownych dokonań jest wystarczająca na potrzeby Kościoła i wiernych. Po co zawracać głowę czymś co trzeba później wmawiać ludziom, że to kolejny cud. Komu miała odrosnąć noga to ponoć odrosła, albo odrośnie na dniach. Komu miał się cofnąć guz z mózgu, to się cofnął, albo stanie się to lada dzień. Itd., etc. Sensacje, oczywiście niesprawdzalne ucichły, bo po co nagłaśniać cokolwiek z czego trzeba by się tłumaczyć „niedowiarkom” naukowcom.

Podobnie ma się sprawa z cudem w Sokółce, gdzie do dzisiaj przechowywany jest okruszek opłatka ufajdanego jakimś brudem w monstrancji wystawianej na widok publiczny „parafian” z różnych stron Polski. Gawiedź masowo podjeżdża samochodami na płatny parking przykościelny pobrzękując trzosem przeznaczonym dla miejscowych włodarzy świętego miejsca, z podzięką za udany zbiór marchewki, pomyślny poród dwu cieląt od jednej krowy, wyzdrowienie sąsiadki, co to goniąc za swoim chłopem pijakiem, by oddał zarobione pieniądze na dzieci, nabawiła się zapalenia płuc. Tak oto plac przykościelny rozbrzmiewa warkotem samochodów, oraz przekazywaniem sobie wzajem informacji, że w lesie koło Bździnowa zaraz po Wielkanocy na kolejnym drzewie zagnieździła się Najświętsza Panienka, a z kolei na dworcowym słupie ogłoszeniowym w Cielętnikach św. Krzysztof namawiał kierowców aby przestali pić, po czym z wiatrem sfrunął, a ludzie długo się przyglądali oddalającemu się w kosmos plakatowi ze świętym, który ponoć nawet wymachiwał rękami. Tak oto od słowa do słowa, od Białegostoku po Zieloną Górę, od Sokółki po Toruń , bez poczucia namiastki aberracji tenże naród całkiem popada w ogłupienie, nie zdając sobie sprawy z tego, że powoli wraca na drzewo, zgodnie z teorią atawizmu. Czytam o tym i natychmiast odczuwam ciurlanie w brzuchu. Czas na wizytę w toalecie.