PĘD PO ZŁOTE RUNO

Po to by żyć na jako takim poziomie, by utrzymać na podobnym poziomie często wieloosobową rodzinę Polacy wręcz masowo udali się na obczyznę. Dotychczas ubyło nas grubo ponad 2 miliony. Ubyło, ponieważ większość (ok.85%) z nich zapowiada, że do grajdoła zaśmieconego prawicowymi hasłami głoszonymi przez przykładową babę z targu nazwiskiem K. Pawłowicz, gdzie zaznali nędzy, poniewierki na tzw. umowach śmieciowych, często pracując za 3 złote na godzinę, oraz indoktrynacji spadkobierców po Janie Pawle II, która obiecuje wyłącznie dobrobyt i zbawienie po śmierci, NIE WRÓCI!. Pojechali tam nie po to by zwiedzać piękne okolice i używać życia na poziomie „tubylców”. Pojechali by ciężko pracować na utrzymanie zabranej ze sobą rodziny, a ponadto nieco wspomagać materialnie pozostawionych starych rodziców. Po to by żyć na jako takim poziomie, by utrzymać na podobnym poziomie często wieloosobową rodzinę Polacy wręcz masowo udali się na obczyznę. Dotychczas ubyło nas grubo ponad 2 miliony. Ubyło, ponieważ większość (ok.85%) z nich zapowiada, że do grajdoła zaśmieconego prawicowymi hasłami głoszonymi przez przykładową babę z targu nazwiskiem K. Pawłowicz, gdzie zaznali nędzy, poniewierki na tzw. umowach śmieciowych, często pracując za 3 złote na godzinę, oraz indoktrynacji spadkobierców po Janie Pawle II, która rodziców i dziadków. Jako imigranci Polacy otrzymują z reguły prace najcięższe, zwykle fizyczne wynagradzani są też najniższą, obowiązującą w danym kraju stawką godzinową. Ponieważ jest to mimo wszystko wynagrodzenie kilkakrotnie wyższe od tego jakie dostawali w kraju, nie marudzą. Dość szybko się dorabiają, zakładają swoje przedsiębiorstwa, stają się szefami i właścicielami mieszkań, a nawet domów. Ale to kosztuje wiele wyrzeczeń. Kogo stać na takowy wysiłek może osiągnąć sukces. Niestety wielu nie stać. Tacy staczają się na margines, podobny do tego, z jakiego się wyplątali tu w kraju. Dla tych z ambicjami mamy wielki szacunek. Wykorzystali oni naszą przynależność do wielkiej rodziny europejskiej, do której należymy mimo strachów rozsiewanych przez partie Kaczyńskiego, Giertycha, Leppera, oraz w większości kler katolicki, już od lat dziesięciu. Pieniądze zarobione przez naszych „emigrantów” mogę nazwać moralnymi, czystymi w swej istocie. Tym bardziej że zarobione brudnymi, często umazanymi w zaprawach budowlanych i smarach rękami. Niestety mniej moralności mogę przypisać innym naszym współobywatelom wybierającym się do europarlamentu na stanowiska poselskie. Tu dopiero widzimy owczy pęd, bo wiedzą że każdy (każda) z nich praktycznie za nic odbiera do ręki 50 tysięcy złotych miesięcznie z perspektywą wielkiej na polskie warunki emerytury, Każdy (każda), nawet reprezentanci tych partii które gnoiły w swoich wypowiedziach za namową Kościoła Unię Europejską. Oni dzisiaj są na czele krzykaczy, że oto wybierają się tam by od środka rozwalać ten sojusz i jednocześnie zaszczepiać na forum polską, jak by nie patrzyć ciemnotę kruchtową. Są tacy, co to z błogosławieństwem biskupów ostrzą swoje zardzewiałe miecze szykując się do walki z postępem cywilizacyjnym i zapisami Karty Praw Podstawowych, których to zapisy tu w kraju udało im się zatrzymać ku chwale ciemnoty i Kościoła.

Wystarczy popatrzeć w obłudne oczy kandydatów z PIS, a także SP, partii Ziobry, której bodajże najbardziej śmiesznym i upokarzającym dla ludzkiego rozumu jest kandydat, twardogłowy bokser Tomasz Adamek. Takich jak on jest wielu. Gdy głupi wyborcy na nich zagłosują, a oni odbiorą upragniony mandat europosła, od razu stają się europejczykami na tyle, by nie być wyśmiewanymi na forum parlamentu. Tak przecież było z europosłem Michałem Kamińskim. Nikt z obcych parlamentarzystów nie chciał z nim zasiadać wiedząc z prasy, że to antysemita, homofob i podnóżek Pinocheta, klęczał przed nim. Dzisiaj Kamiński się wstydzi swojej byłej postawy, ba nawet wstąpił, ku mojemu zdumieniu do liberalnej partii Tuska. Tak oto się walczy o owe ogromne pieniądze wypłacane praktycznie za sam tytuł europosła, bo przecież wiadomo, że większość ich politycznej roboty jest wykonywana tu w kraju dla dobra partii z której się wywodzą. Tam w europarlamencie, podobnie zresztą jak i w naszym Sejmie swoją obecność należy zaznaczyć wyłącznie w momencie głosowań nad ustawami. Resztę ciężko spędzanego czasu zagospodarowują na zakupach prezentów dla żon, dzieci i teściowych, oraz tzw. spotkaniach towarzyskich z wyborcami. Niektórych do ławek poselskich przywiązuje praca w komisjach do których zostali wybrani na początku kadencji, ale jak się okazuje to można się też zerwać z takich posiedzeń, bo wystarczy by na sali pozostało tzw. kworum i jest cacy. Wstyd mi jako niezaangażowanemu politycznie,

 

ale obserwującemu polską politykę, gdy słyszę, że do Brukseli wybiera się niejaki Tumanowicz z partii narodowców, który opluł publicznie flagę Unii. Albo taki Ujazdowski przesiadujący większość czasu swojego żywota politycznego na plebaniach i w pałacach biskupich. Toć to kalka Terlikowskiego, Marka Jurka i wiceministra sprawiedliwości Królikowskiego, szafarza „wartości” religijnych. Wstyd mi za Jaworskiego z PIS, na pół świra kościelnego, współbrata ojca Tadeusza. A tak w ogóle to najbardziej rzuca się w oczy lista Kaczyńskiego. To lista wstydu. Wielu kandydatów z Polski rzeczywiście wymaga weryfikacji. Co może nam uchwalić i załatwić w parlamencie europejskim Weronika Marczuk, kandydatka SLD, lub inna Anna Kalata. Jedna to słaba aktorka zaś ta druga to słaba tancerka, lichutka minister, celebrytka z Samoobrony. Trzeba śmiało i głośno powiedzieć, że wielu kandydatów z różnych partii zasobem wiedzy nie dorasta do pięt niektórym współrodakom, którzy pojechali tam rzeczywiście ciężko fizycznie pracować za 6 euro na godzinę, co daje ca 1200 euro na miesiąc. W przeliczeniu nie 50 tysięcy złotych, ale dziesięć razy mniej i właśnie dla nich mam szczególny szacunek.

 

Nie dla tych kilkoro mało oświeconych, ale na pewno rzęsiście „poświęconych” owiec pędzących na łeb na szyję po złote runo ciułane przez nas, czyli społeczeństwa.

 

Fotki od góry:

1.Drwina

2.Logiczny wniosek

3.Szmata unijna


4.Chluba Brukseli