NA WAGĘ ZŁOTA

Kult pierwiastka męskiego obejmujący rytuały, ujawniający się w sztuce eksponującej fallusa - to symbol sił rozrodczych w naturze i przewagi mężczyzny nad kobietą. Wiele kultów fallicznych opiera się na obserwacji świata zwierząt, w którym erekcja członka wyraża pozycję samca w stadzie, jest wyrazem groźby, dominacji. We wszystkich kulturach męskość była przedmiotem czci. I w każdej ma swój pomnik w postaci wymownego fallicznego symbolu. Zatem fallus tam jest na wagę złota .

W czasach Mojżesza, męski członek cieszył się dużym „autorytetem" a jego znaczenie miało rangę sacrum. Mamy w Piśmie świętym dwukrotną wzmiankę o składaniu przysięgi na... fallusa. Co dziwne! Nie składano jej przez podniesienie ręki ku górze lub dotknięcie jakiegoś poświęconego przedmiotu, ale przysięgający wkładał dłoń w krocze tego, któremu przyrzekał... „Położył tedy sługa rękę swoją pod biodro pana swego i przysięgał na to, czego żądał”

To tak tytułem wstępu, bo akurat temat nie dotyczy Polski katolickiej. Widok fallusa u nas jest obrazoburczy, chociaż jeśli pracę Doroty Nieznalskiej uznać za obrazoburczą, to ze wszystkich kontekstów, w jakich można ją czytać, byłby to kontekst przypisujący jej najmniej oryginalności, bo pomysł takiej „obrazy” miał już Jan Andrzej Morsztyn pisząc sonet „Na krzyżyk na piersiach jednej panny”, o czym uczono nas w szkołach średnich.

Może jest przesadą twierdzić, że akurat dzisiaj fallus rządzi światem, ale jednak coś w tym jest. Jeszcze do niedawna miejsce kobiety było w kuchni, przy kołysce i w łóżku. Dzisiaj jak wiadomo, kobiety, w tym w Polsce szczycą się zawodami dotychczas wyłącznie zaklepanymi dla mężczyzn. Są więc traktorzystkami, maszynistami, motorniczymi, żołnierzami, pilotami samolotów, kapitanami statków żeglugi wielkiej, a potwierdzeniem tych słów pozostające na emeryturach (bądź już nie żyjące) panie Kobylińska-Walas kapitan PLO, albo Zofia Andrychowska jako pułkownik, pilot śmigłowców w Inowrocławiu. Są też posłankami, a nawet jednej się udało zostać premierem. Trudno spotkać kobietę w stalowni, hucie, kuźni czy tez w roli grabarza, bowiem tam akurat wykonywanie zawodu wymaga siły fizycznej. Z powodów dla wielu, nawet tych bardzo wierzących dziwnych, nie spotkasz kobiety w sutannie księdza katolickiego. Sutannę księdza katolickiego może przyoblec tylko chłop, chociaż żadna wzmianka ewangeliczna nie nakazuje tej zasady. Czyżby wobec tego zasadniczym argumentem było to, że kobiety pozbawione są fallusa, który jednak pozostaje kultem w wielu religiach świata, szczególnie tych wschodnich, bo przecież jako stworzenie boskie kobieta nie różni się niczym innym od mężczyzny. No, może wystające piersi zbyt mocno by deformowały sutannę?. Chyba jednak nie bardzo, bo akurat sutanny są najbardziej zdeformowane potężnymi brzuchami kleru i akurat to nikomu nie przeszkadza. A może chodzi wręcz jeszcze o coś innego. Obserwacja zachowań niektórych księży podpowiada nam, że akurat fallus pozwala im na igraszki z kolegami, klerykami w seminariach , ministrantami, a nawet małymi dziećmi, o czym często informuje prasa i co dzisiaj już nie jest tajemnicą (wiary). Przytaczane przez FiM zdania z podsłuchu rozmów napalonych seksualnie księży z potencjalnymi ofiarami ich chuci, aż kipią od wzajemnego zachwytu nad swoimi fallusami i obiecanek słodkiego zagłębiania się w gardłach i dolnych święconych partiach zwanych bez owijania w bawełnę d*pą. Z trywialnym zażenowaniem czytelnicy wpatrywali się w zdania ilustrujące te dialogi, bo tak naprawdę wzbierało się na wymioty. Czyli jednak z tymi fallusami coś jest na rzeczy. Kobieta, naturalnie pozbawiona tegoż instrumentu „czci” w wielu religiach świata została z pełnym uzasadnieniem ulokowana wokół parujących garnków. Ich miejsce na plebaniach ogranicza się wyłącznie do przyrządzania posiłków, prania i sprzątania. Jeżeli jest młoda i względnie atrakcyjna fizycznie może od czasu do czasu ogrzać swoim ciałem pościel proboszcza. By rozgłos po wpadce ciążowej nie zniszczył do końca kariery katabasa, jest on cichutko przenoszony do innej parafii lub na Ukrainę. Pani profesor Monika Płatek pisze: Ukraina jest utkana z księży polskich, którzy zostali zesłani za dzieci które płodzą.

Ktoś dowcipny pisze w swoim komentarzu: „ A czy nie można połączyć uroczystości święceń kapłańskich z równie uroczystą kastracją, chociażby chemiczną, tak głośno zapowiadaną przez naszego premiera?.
Te klejnoty im tylko przeszkadzają w pracy, a o ile mi wiadomo są całkowicie zbędne i grzechogenne..”. No chyba jednak nie, bowiem te kilkadziesiąt polskich seminariów opustoszałoby do zera. Duża kasa, tajemny sex i „nauczanie” którędy trafić do wiecznej szczęśliwości, to zasadnicza doktryna kapłaństwa.

http://vod.pl/kosciol-za-zamknietymi-drzwiami,99063,w.html