ŻYCZENIA WIELKANOCNE

-

 
Tradycyjnym zwyczajem, (licząc na liczne rewanże), z okazji Świąt Wielkanocnych, rozchylam osierdzie serca, by z jego czeluści wydobyć i przesłać moim Czytelnikom najszczersze życzenia zdrowia, radości oraz miłości przy rodzinnym stole w otoczeniu osób najbliższych, a w dzień Dyngusa podlejcie Państwo ziarno nadziei zasiane w marzeniach. Niech rośnie i owocuje.
 

Komentarze

  1. Anonimowy14 kwietnia 2017 09:21

    Odważę się pierwszy podziękować za zyczenia w imieniu polskiego kleru. DZiekujemy i tez zyczymy dużo radosci. Bo to jak to sie mówi: Aby zycie mialo smaczek raz dziewczynka raz chłopwczek.Vicary.

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy14 kwietnia 2017 12:26

    Panie Torunczyku, odwzajemniam sie dobrymi zyczeniami. Dla Pana, Pana rodziny, czytelnikow i komentatorow bloga. Rowniez tym, ktorzy co rusz demonstruja tutaj erupcje milosci do blizniego. Niechaj te swieta moze nie beda nader wesole, ale przynajmniej spokojne i cieple.

    J.

    OdpowiedzUsuń
  3. Torunczyk14 kwietnia 2017 12:46

    Dziekuję serdecznie, bo wiem skąd bije serdeczność, a skąd błazenada. Dziekuję z wzajemnoscią. Bądż zdrowa i szczęśliwa Pani Komentatorko.

    OdpowiedzUsuń
  4. Anonimowy15 kwietnia 2017 12:21

    Z okazji Świąt WN życzymy autorowi tego bloga wielki kosz smacznych jaj okraszonych dobrym majonezem.Ponadto wszelkich innych smakowitości w dobrym towarzystwie. Lodzia.

    OdpowiedzUsuń
  5. Anonimowy17 kwietnia 2017 09:46

    Od kiedy to św. Jan Paweł II zajmuje sie żabami ? i bocianami?.Co? cfaniaku!

    OdpowiedzUsuń
  6. Anonimowy19 kwietnia 2017 14:30

    "Od kiedy to św. Jan Paweł II zajmuje sie żabami ?" Anonimie... Tak samo moglbys zapytac, od kiedy Bog, czyli stworca wszystkiego na ziemi zajmuje sie kazdym stworzeniem. I co teraz "cfaniaku"? A tak poza tym, to bajdurzysz nie na temat. Obrazki z zabami byly post wczesniej, ale tego pewnikiem nawet nie zdazyles zauwazyc.

    J.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

JONO PODKIVANO

-
Obraz
To po prostu „dzień dobry” w języku naszych bratanków znad Dunaju. Oczywiście co ciekawe, taki grzecznościowy zwrot dotyczy tylko towarzystwa mężczyzn. W stosunku do kobiet powitanie jest bardziej serdeczne, brzmi jak pocałunek. Nie potrafię przytoczyć, darujcie. Tak witałem się z bratankami w czasie kilku pobytów nad Dunajem, w Budzie, w Peszcie czy też innych małych miejscowościach np. w Tapolcy. Stolica Węgier składa się z dwu części miasta rozdzielonych rzeką która płynie przez kilka stolic Europy bałkańskiej. Budapeszt to piękne miasto, które w swej historii ma okresy słoneczne, jak chociażby wiekowe braterstwo z Wiedniem w okresie panowania cesarstwa austro-węgierskiego, ale też dni tragiczne roku 1956, kiedy to milion obywateli węgierskich poprzez otwartą granicę austriacką znalazło swoje nowe życie na całym świecie, w tym cała reprezentacja piłkarska, trzykrotni mistrzowie olimpijscy, oraz bardzo liczący się zawodnicy w mistrzostwach świata. Węgry, (Hungary), niewiel
Czytaj więcej

TUMIWISIZM

-
Obraz
Termin, a jakże zapisany w wikipedii, a oznacza ostentacyjnie bierną, lekceważącą postawę wobec wszystkiego. Można ją określić odrętwiałością, zobojętnieniem, inercją. Ja od siebie dodam, że postawa taka mi się kojarzy z obwistionalizmem. To mój osobisty termin jako „wkład mojej myśli” dla zbiorów encyklopedycznych, podobnie jak rzeczownik „skapnik”, który to swego czasu bardzo mi pasował do krzyżówki, a jego etymologiczną genezę wytłumaczyłem, sądzę że w sposób zabawny w którymś poście na moim blogu. O tumiwisizmie piszę dlatego, iż właśnie od kilku dni opanował mnie podobny stan psychiczny. W rzeczy samej moja psychika bardziej pasuje do obwistionalizmu niżeli tumiwisizmu, chociażby ze względu na wiek, oraz dość sfatygowane i zdezelowane zdrowie. To jak silnik spalinowy, który jeszcze pracuje ale bierze za dużo oleju, zbyt dużo spala benzyny, no i często uwypukla swoje kolejne usterki, także strach nim wyjechać w dłuższą podróż. Podobnie jest ze mną. Z moimi dolegliwościami nie o
Czytaj więcej

ŻYCIE mnie MNIE

-
Obraz
Jan Staudinger, chyba najbardziej znany autor fraszek, pewnego popołudnia, zaraz po obiadowym deserze  w postaci jabłecznika i kawusi wymyślił aforyzm, który na pierwszy „rzut” ucha brzmi  niedorzecznie, a jednak. Z przyjemnością umieściłem go w tytule posta. Dodam, że Pan Jan obok aforyzmów pisał fraszki, dowcipy, a jakże i owszem kawały dla dorosłych, zadając ludzkości ich konstrukcją wiele pytań i zagadek. Ponieważ dobiegające życie to stos zapisanych, ewentualnie pustych kartek, można je zmiąć i wyrzucić do kosza, w tym wypadku do grobu. Można też je zmielić  w urządzeniu zwanym niszczarką, efekt której przypomina kremację, coraz bardziej modny sposób zamykania historii człowieka. Najbardziej niedoskonałym sposobem na pożegnanie z kimś jest właśnie zmięcie pergaminowych zapisanych żywotem kartek i wyrzuceniem ich na ogólnodostępny śmietnik. Osobiście czuję się fizycznie coraz bardziej stary i zwiotczały, moje kartki odkładane przez cały żywot na stos bywają już nieco przy
Czytaj więcej