ŁAJDACTWO

Dzisiejszy post chciałem poświęcić prawdziwemu miłosierdziu. Prawdziwemu, a nie temu głoszonemu z ambon, o którym kilka razy wspominałem tytułując go łacińskim słowem misericordia. Już od rana kłębiły mi się myśli, które wypluwały odpowiednie zdania czekające na litość, by je umieścić na blogu. Niestety zdania te były tak nachalnie skotłowane iż zanim usiadłem przed komputerem, prawie że stchórzyłem przed ich głoszeniem. Chodzi mi o Polskę, moją ojczyznę którą szanuję, a do której miłość coraz bardziej mi obumiera. Nie mówię o tym, że jako kraj w XXI  w. dla wielu staje się pośmiewiskiem świata ze względu na dziwactwa graniczące z psychiatrią. Bo jak nazwać przykładowo kraj, którego obywatel kandydujący na bardzo ważne stanowisko europejskie, popierany przez polityków całej Europy jest dezawuowany przez własny, rodzimy. To jest tak chore, że na podobnym zjawisku psychiatrzy mogą robić doktoraty a nawet profesury. Straszliwa wojna z ISSIS,

ociekająca krwią toczona na organizmie niewinnej ludności syryjskiej wzbudziła odruchy człowieczeństwa i owego miłosierdzia wśród mieszkańców całej Europy i świata, z wyjątkiem katolickiej Polski. Rząd kraju św. JPII i tysięcy  biednych kapłanów katolickich, w tym miłosiernych  abp Hosera i Dziwisza odmówił pomocy ofiarom. Odmówił tej pomocy nawet dzieciom, tym najbardziej bezbronnym istotom, bowiem jak swego czasu rzekł (tylko szeregowy poseł) Kaczyński: ofiary syryjskiej wojny zagrażają bezpieczeństwu naszego państwa, roznoszą zarazki i być może będą się załatwiać w polskich, uświęconych cierpieniem ks. Popiełuszki kościołach. Odmówiliśmy jako państwo wypełnienia ustalonych wcześniej zobowiązań brukselskich dot. przyjęcia kwot uchodźców w liczbie 7000 osób, Cóż jesteśmy zbyt biedni, na ciągłym dorobku, by zaopiekować się wyznawcami islamu z bliskiego wschodu, bowiem na naszej ziemi żyje i pracuje już kilka tysięcy Czeczenów (też

wyznawców islamu), oraz ok. miliona Ukraińców, ale tak nam dyktuje polityka. Polityka nienawiści do Rosji, jako że Czeczeńcy i Ukraińcy to właśnie wrogowie Putina. Co z tego że to terroryści czeczeńscy wysadzali w Moskwie teatry pełne ludzi, stacje metra i inne obiekty użyteczności publicznej. To nas tylko cieszy. Co najwyżej, dla elegancji dyplomatycznej ograniczamy się do przesłania noty ze współczuciem dla narodu rosyjskiego. Nienawiść do Rosji jako takiej rozpaliła w naszych sercach taki ogień iż na jej kanwie stworzyliśmy bajkę o zamachu smoleńskim. A co tam to tylko ścierwo ruskie i nie warto przywiązywać do terroryzmu na ich terenie większej uwagi. Ci Ukraińcy to przecie nie katolicy chociaż wierzą w Chrystusa, ale ten ichniejszy Chrystus i Jego matka to dużo gorszy sort. Pozycja Polski na arenie międzynarodowej upada coraz bardziej. Już sobie wyobrażam do jakiej to politycznej degrengolady zdążamy po tym gdy rząd Szydło odmówił prezydentowi Sopotu przyjęcia dziesięciu (słownie dziesięciu) dzieci z Aleppo. Dzieci osieroconych po stracie rodziców. Może inny stosunek mają biskupi do własnych dzieci, też wstydliwie osieroconych. Cały świat się zastanawia nad problemem polskim. Jakie to zagrożenie dla państwa blisko 40 milionowego stwarza 10 osobowa grupka małych Syryjczyków.

                            A małego kiedyś oddamy do seminarium.

Jak słabiutkie jest takie państwo. Nie wiem jak określić decyzję Beaty Szydło, w końcu kobiety, matki dzieciom, w tym matki księdza. Jakże zatrute mleko musiał wyssać z jej piersi, to okaże się już w najbliższym czasie po święceniach, gdy go posadzą na stolcu parafii. Proszę Państwa: Otóż przeszukałem całą Wikipedię by znaleźć adekwatnie słuszne słowo na decyzję naszego rządu i chyba nie znalazłem, bo przecież bezduszność, draństwo, łajdactwo i łotrostwo to za mało.