GAUDEAMUS IDIOTES

Profesor Jan Hartman swym plastycznym językiem wypowiedział z okazji inauguracji roku akademickiego takie oto słowa:

"Co uczyniliśmy złego, że znów musimy womitować (czyt. wymiotować) zwątlonymi gardłami breję nikomu niepotrzebnych słów, spływających jak flegma z naszych odrętwiałych i zarobaczonych mózgów? Za jakie grzechy do naszych pensji dopisano te godziny udręki, gdy patrząc w młode znudzone oczy, widzimy swe zmarnowane żywoty i wydrenowane umysły?" - a całość zatytułował : GAUDEAMUS IDIOTES.

Na pewno wiedział co mówi. bo:

Mamy w Polsce dzisiaj najwięcej bodajże w Europie absolwentów wyższych uczelni chwalących się kartonikiem z tytułem magistra, No i co z tego?. Zblazowanych i bezrobotnych mamy podobnie dużo. Większość tych absolwentów ukończyła z łatwością „studia” na uczelniach prywatnych, gdzie za semestr dumni z dziecka rodzice bulili po kilkanaście tysięcy złotych odejmując sobie często od przysłowiowych ust. Przecież, nie oszukujmy się, każdej z tych uczelni zależało wyłącznie na wpłacanych przez studenta pieniądzach, a nie na wtłaczaniu mu do głowy wiedzy (zresztą bardzo okrojonej merytorycznie). Każdej z tych ponad 2000 uczelni zależało na tym by, student pozostawał na liście studiujących dopóty, dopóki płaci i nie koniecznie wymaga. Uczelnie te wypuściły przez blisko dwadzieścia lat kaleki umysłowe, a w każdym razie bardzo ułomnych ludzi magistropodobnych. W konsekwencji naprodukowano tysiące nieprzydatnych gospodarce absolwentów, a ściślej młodych bezrobotnych. Bezrobotnych tu w kraju, bo akurat za granicą operatorów zmywaków restauracyjnych. Pamiętam, już pod koniec lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku, na każde ogłoszenie o poszukiwaniu pracownika z wyższym wykształceniem w moim zakładzie pracy, podania wraz z dyplomem i CV składało co najmniej kilkanaście osób w ciągu dwóch dni. Zaiste było w czym przebierać. Pamiętam też, że wszystkich absolwentów prywatnych uczelni odrzucano z marszu, nawet nie przyglądając się załączonym pięknie wyretuszowanym fotografiom. Szansę zatrudnienia miał wyłącznie ktoś, kto ukończył państwową, renomowaną uczelnię, do tego o charakterze technicznym. Pamiętam z jakim to rozczarowaniem odchodzili z działu kadr. Już w owej chwili wiedzieli że kilkuletnie studia na tej czy innej uczelni noszącej dumną nazwę „Wyższa Szkoła itd. , filia w Wypierdkowie”, zmarnowała im kilka młodych lat, nie licząc tej masy ciężko zarobionych pieniędzy. Wiemy bowiem, że wszystkie polskie prywatne uczelnie nie są notowane na przeróżnych światowych rankingach. Nawet polskie , wydawałoby się powszechnie szanowane uczelnie państwowe, jak przykładowo: UJ, UW, UMK, WSH, o długoletnich tradycjach swoje pozycje w tej klasyfikacji, znajdują pod koniec światowych list. O czym to świadczy?. A o tym, że nauka polska poszła w przysłowiowy las. Poza literaturą żaden Polak nie zdobył nagrody Nobla. Nie wynaleźliśmy nigdy nic ważnego dla światowej gospodarki, medycyny, lub ekonomii, a jednostki takie jak profesorowie Kołodko lub Wolszczan pracują poza granicami naszego kraju, ale oni szlify naukowe zdobyli w PRL. Podłe notowania polskich uczelni nastąpiły po odzyskaniu niepodległości, gdy polski rząd wyraził zgodę na otwarcie na polskich uniwersytetach wydziałów teologicznych. Nikt poważnie nie potraktuje szkoły, gdzie w jednej auli studenci poznają tajniki biotechnologii, a za ścianą inni głowią się nad mitami umocowanymi w kreacjonizmie i coraz szerzej powszechnym egzorcyzmie. Ten gest rządu dla JPII, pozbawił nasz kraj powagi naukowej i spowodował dalszą lawinę powstawania katolickich uczelni m.in. Uniwersytet Stefana Wyszyńskiego, Akademia Papieska, Akademia Teologiczna, KUL, oraz dziesiątki innych o statusie wyższego szkolnictwa np. seminaria duchowne przy kuriach. Czy absolwenci takich „uczelni” przydadzą się krajowi, jego gospodarce narodowej?. Nie przydadzą, mimo, że wiele z nich jest dotowane przez budżet państwa. Czy podnoszą renomę naszej nauki w świecie?. Nie, raczej mocno obniżają prestiż polskiej nauki. Czy jest szansa na zmianę tego, bez wątpienia kompromitującego zjawiska.?. Nie, bo na głównych stanowiskach państwowych siedzą sami absolwenci właśnie kościelnych uczelni, którzy z mocy konkordatu i zapisanych uchwałą sejmową wartościach chrześcijańskich mają pierwszeństwo. Polak już od najmłodszych lat przedszkolnych, aż do matury jest karmiony wiedzą tajemną, która nie jest oparta na żadnej nauce empirycznej. Nawet nasz prezydent Komorowski, zanim zajął się polityką w naszym państwie wyznaniowym, był wykładowcą w seminarium w Niepokalanowie, i co ważne, jako wykładowca akademicki nie musiał znać ortografii., co mu pozostało do dziś. Co drugi minister, a nawet poseł szczyci się dyplomem z „krzyżykiem”. Dlatego ten nasz kraj wygląda tak jak wygląda. Twarz Polski jako kraju jest coraz bardziej smutna, rydzykopodobna, zatroskana o zbawienie wieczne, okadzona dymem z kruchty, oraz skazana na ciągłą żałobną woalkę. Skromnie powiem: Nie mnie oceniać akurat do końca zagadnienie polskiej nauki, ale każdy kto ma mało skażony zapachem kadzidła mózg i interesuje się cokolwiek „świeckimi świątyniami” nauki wie, że jest źle, a nawet podle.