JAKA PIĘKNA KATASTROFA

                                   

                                    

                            Zamiast carakala

Zapożyczony tytuł posta z filmu Alfonso Cuarona pasuje mi jak ulał do jego treści. Popatrzmy szeroko otwartymi oczami na ten nasz ukochany kraj. Piękny, bo pięknem obdarzyła go natura. Na tej stosunkowo niewielkiej powierzchni ziemskiej możemy cieszyć się urokiem gór, jezior, dostępem do morza, wprawdzie brudnego, ale jednak. Ponadto dużymi obszarami lasów i pól uprawnych. Polska to kraj, który zamieszkuje ponad 36 milionów ludzi. Wielu Polaków to ludzie wykształceni, oczytani i pracowici. To w większości ci, którzy zagłosowali, mimo sprzeciwu wielu prawicowców oraz niektórych kapłanów, za przynależnością do demokratycznych narodów Europy nie oglądając się na korzyści materialne. Wielu innych do Europy wchodziło dla poprawy życia rodzinnego spodziewając się przeróżnych dopłat np. (rolnicy, którzy w większości za namową proboszczów powiedzieli NIE), jeszcze inni powiedzieli TAK, ze względu na obiecane możliwości kształcenia, wolnej podroży w celach zarobkowych (Schengen).

                           Asystent Macierewicza

Mało kogo z Polaków natomiast interesowała zapowiedź, że każdy obywatel kraju nad Wisłą może sobie kupić zagon ziemi pod Paryżem i posadzić na nim ziemniaki albo buraki. Po co, skoro upłynęło kilkanaście lat a buraków z każdej odmiany mamy w kraju aż nazbyt. Natomiast kartofle stały się nawet do tego stopnia spersonifikowane, że są symbolem kilku naszych ważniaków. Prasa niemiecka obu braci Kaczyńskich pokazywała jako dwie dorodne bulwy ziemniaczane, które można obwozić na pokaz w czasie imprez dożynkowych. Bulwy, z których jedna została prezydentem, zaś druga premierem z jednoczesnym pełnieniem obowiązków sternika tego pierwszego. Taką ksywkę otrzymali ze względu na przywiązanie do kościoła i polskości, jako że nie znali języków obcych i gardzili turystyką zagraniczną. Po tragedii smoleńskiej, w której ten pierwszy zginął wraz z 95 innymi pasażerami samolotu, wtedy ten drugi imieniem Jarosław, na kanwie żałoby narodowej, oraz bólu po stracie brata i bratowej wykorzystał owo przygnębienie wyrażając szaloną ochotę wypełnienia Pałacu Namiestnikowskiego swoim ciałem,  ciałem brata bliźniaka.

                    Władca Polski u siebie.

Niestety nie udało się. Przegrał wybory z Bronisławem Komorowskim i od tego czasu, zniechęcony przegranymi kolejnymi wyborami, postanowił jako szef partii dla kamuflażu do Pałacu wysłać członka partii Dudę, a na stołku premiera posadzić członkinię Szydło, zaś sam mając pełnię władzy w partii rządzącej decydować o każdym kroku osób na najwyższych państwowych stanowiskach łamiąc podstawy demokracji i zapisy konstytucyjne. Jarosław Kaczyński to człowiek związany mocnym powrozem z episkopatem, któremu zawdzięcza zwycięstwo jego partii i prezydentury w ostatnich wyborach. Jest bezczelny w głoszeniu swoich racji o dobrej zmianie, jednocześnie obsadzając wszystkie decyzyjne stanowiska w strukturach państwa swoimi, bardzo posłusznymi mu ludźmi, niezależnie od wykształcenia, umiejętności i doświadczenia. Rok od wyborów a nasze państwo już się wali. Tu w kraju oraz w stosunkach międzynarodowych.

                       Drugi doradca Antka M.

Kraj którym zawiaduje sprowadza do średniowiecza. Najlepszy przykład to uprzedmiotowienie kobiet w sprawie ustawy antyaborcyjnej. Tylko krok do zapełniania cel więziennych kobietami, które wybierają sposób na własne życie, z jednoczesnym zakazem oświaty dot. seksualności młodego człowieka, a także zakazie sprzedaży środków antykoncepcyjnych. Kupno wyborców za kwotę 500 złotych to żenujący mechanizm dojścia do władzy, a zaraz po tym podniesienie podatków i uposażenia na stanowiskach tych gdzie zasiadają członkowie Prawa i Sprawiedliwości. Dla stworzenia sobie czystego przedpola pisowski rząd rozwala Konstytucję i Trybunał Konstytucyjny, ostatnią ostoję prawa w Polsce i nie robi sobie nic z napływającej krytyki z Unii Europejskiej oraz Komisji Weneckiej. Wychowuje sobie wzorem III Rzeszy pod wodzą Macierewicza hordy sfanatyzowanej młodzieży w oddziałach ONR w celach osłony jego polityki. Młodzież antysemicką i ksenofobiczną. Jest głuchy na wszelkie sygnały ostrzegające przed możliwością izolacji z UE.

                              Kownackiego pomoc naukowa.

Ostatnio kaczy rząd zadarł koty z rządem francuskim, odmawiając zakupu wcześniej wynegocjowanych przez poprzedników 50 śmigłowców Caracal firmy Airbus. Błaźnili się nasi kupcy przez cały rok siejąc opinię, że być może helikoptery te są zbyt drogie a nawet mniej doskonale od amerykańskich, chociaż cały świat zbrojny tego nie potwierdza, bo nie jest to prawda, Okazuje się, że pieniądze są potrzebne na zatkanie dziury po wypłatach 500+ Tymczasem kwotą wielomiliardową zarządza Macierewicz w otoczeniu asystentów w wieku podlotkowym. Jeden to praktykant z apteki. Inny z kolei uczy Francuzów jeść widelcem. Jeszcze inny to postać chłopca "szykującego" się do pierwszej komunii. Podobno ściągnął go z USA. W sytuacji zapowiedzianego Brexitu, w Anglii rządzący nami też już nie mają czego szukać, podobnie w stosunkach z Niemcami, dokuczając im zaczepnie. O Rosji już nie ma co wspominać, chociaż rzeczywiście, jak niektórzy politycy twierdzą, najbliżej nam do Węgier, a więc i Putina, a jeszcze bliżej, nie tylko ze względu na odległość, do Białorusi. Wielu młodych Polaków studiuje na dobrych uczelniach, gorzej, że oni swych zdobyczy naukowych nie chcą lokować na terenie rodzinnego kraju. Wielu potrzebnych nam lekarzy i pielęgniarek też opuszcza kraj. U nas nauka pozostaje na znanym już całemu światu poziomie, jak minister od oświaty Zalewska, która nie potrafi ani słowa powiedzieć o zbrodniach Polaków dokonanych na Żydach w Jedwabnem i Kielcach. Ten uśmiechnięty nieuk jest tumanem historycznym. Jest przykładem tego o czym niedawno pisał tygodnik PRZEGLĄD: Baran wchodzi, baran wychodzi. Tak oto  dziennikarz ów charakteryzuje kandydatów na studia, jak i absolwentów tychże w Polsce. Każdy światły Polak (zagranicą też), już może zauważyć, że Polska jako kraj w rękach Prawa i Sprawiedliwości zdąża do katastrofy. W prawdzie pięknej, bo z dorobku lat ubiegłych możemy być dumni, ale jednak katastrofy, Zaiste „pięknej” katastrofy.