WRESZCIE POZNAŁEM ANIĘ

-


Nie tę z Zielonego Wzgórza, lecz tę z Gdańska-Wrzeszcza. Ania, to śliczna, mądra, zmysłowa, młoda kobieta. Do tego artystka malarka. Jej dzieła wypełniają galerie w kraju, ale przede wszystkim za granicą. Dlatego Ania ciągle przebywa w podróży. Kursuje między Wiedniem, Paryżem, Berlinem, Mediolanem, Saint Tropez, Nowym Jorkiem, Malme, Alicante ,Londynem, Cannes, Regensburgiem i wielu innymi miastami świata artystycznego, by osobiście prezentować swoje prześliczne dzieła. A ma co prezentować. Wystarczy zajrzeć na Jej stronę internetową www.annabocek.com, by poczuć mrowienie podziwu dla talentu, wyobrażni, wrażliwości i pracowitości. Bo Ania to nie tylko urodzona malarka. Jej pomysłami na wystrój wnętrz chwali się m.in. Muzeum Bursztynu w Gdańsku, Muzeum Przyrody w Krakowie, Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu, Muzeum Archeologiczne w Gdańsku, ale też zaprojektowała wiele innych aranżacji przestrzennych w kraju i za granicą. Ta przesympatyczna kobieta (raczej dziewczyna, bo młodość ma swoją nomenklaturę) mimo nawału zajęć w realizacji weny twórczej, znajduje jeszcze czas na pogaduszki i spotkania towarzyskie. W takich uczestniczyłem. To wielka frajda rozmawiać z Anią. Jako laik w dziedzinie malarstwa, nie bardzo potrafię dogłębnie ocenić Jej dzieła poza wyrażeniem podziwu dla kunsztu. Wiem jedno. Są znakomite, skoro wypełniają tak znane, światowe galerie. Ta dziewczyna wbiła mnie w dumę, bo Ania należy do mojej rodzinki.

Uśmiechnij się:

Reklama: Jąkasz się?, nie wymawiasz "r"?. Pomożemy ci. Pytaj w aptekach o cyklopentanoperhydrofanaltren.


Komentarze

  1. Anonimowy6 listopada 2009 12:50

    Studiuję na trzecim roku ASP.Zajrzalam na adres podany w poscie. Jestem pod wrażeniem. Gratuluje artystce. Gratuluję Panu rodzinki.Troche nawet zazdroszczę talentu pani Ani.Kalina z W-wy.

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy8 listopada 2009 19:22

    Też obejrzałem. Są interesujące.Bardzo pani Ani gratuluję.Dlaczego sie wiecej pokazuje za granicą nizeli w kraju? To ciakawe.Rybka500

    OdpowiedzUsuń
  3. Anonimowy12 listopada 2009 13:12

    To musi być bardzo pracowita kobitka. Tyle prac wykonanych dla muzeów i jeszcze te obrazki. No, no, tylko pozazdrościć. Piszę bo mój syn też studiuje malarstwo w Krakowie. Maria Antonina.

    OdpowiedzUsuń
  4. Anonimowy18 listopada 2009 12:57

    Oglądałem muzeum Przyrody w Krakowie. Jezeli to jest dzieło a przynamiej wkład pracy pani Anny, to szczerze gratuluję. Pozdawiam pana Torunczyka.Axel/rose.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

JONO PODKIVANO

-
Obraz
To po prostu „dzień dobry” w języku naszych bratanków znad Dunaju. Oczywiście co ciekawe, taki grzecznościowy zwrot dotyczy tylko towarzystwa mężczyzn. W stosunku do kobiet powitanie jest bardziej serdeczne, brzmi jak pocałunek. Nie potrafię przytoczyć, darujcie. Tak witałem się z bratankami w czasie kilku pobytów nad Dunajem, w Budzie, w Peszcie czy też innych małych miejscowościach np. w Tapolcy. Stolica Węgier składa się z dwu części miasta rozdzielonych rzeką która płynie przez kilka stolic Europy bałkańskiej. Budapeszt to piękne miasto, które w swej historii ma okresy słoneczne, jak chociażby wiekowe braterstwo z Wiedniem w okresie panowania cesarstwa austro-węgierskiego, ale też dni tragiczne roku 1956, kiedy to milion obywateli węgierskich poprzez otwartą granicę austriacką znalazło swoje nowe życie na całym świecie, w tym cała reprezentacja piłkarska, trzykrotni mistrzowie olimpijscy, oraz bardzo liczący się zawodnicy w mistrzostwach świata. Węgry, (Hungary), niewiel
Czytaj więcej

TUMIWISIZM

-
Obraz
Termin, a jakże zapisany w wikipedii, a oznacza ostentacyjnie bierną, lekceważącą postawę wobec wszystkiego. Można ją określić odrętwiałością, zobojętnieniem, inercją. Ja od siebie dodam, że postawa taka mi się kojarzy z obwistionalizmem. To mój osobisty termin jako „wkład mojej myśli” dla zbiorów encyklopedycznych, podobnie jak rzeczownik „skapnik”, który to swego czasu bardzo mi pasował do krzyżówki, a jego etymologiczną genezę wytłumaczyłem, sądzę że w sposób zabawny w którymś poście na moim blogu. O tumiwisizmie piszę dlatego, iż właśnie od kilku dni opanował mnie podobny stan psychiczny. W rzeczy samej moja psychika bardziej pasuje do obwistionalizmu niżeli tumiwisizmu, chociażby ze względu na wiek, oraz dość sfatygowane i zdezelowane zdrowie. To jak silnik spalinowy, który jeszcze pracuje ale bierze za dużo oleju, zbyt dużo spala benzyny, no i często uwypukla swoje kolejne usterki, także strach nim wyjechać w dłuższą podróż. Podobnie jest ze mną. Z moimi dolegliwościami nie o
Czytaj więcej

ŻYCIE mnie MNIE

-
Obraz
Jan Staudinger, chyba najbardziej znany autor fraszek, pewnego popołudnia, zaraz po obiadowym deserze  w postaci jabłecznika i kawusi wymyślił aforyzm, który na pierwszy „rzut” ucha brzmi  niedorzecznie, a jednak. Z przyjemnością umieściłem go w tytule posta. Dodam, że Pan Jan obok aforyzmów pisał fraszki, dowcipy, a jakże i owszem kawały dla dorosłych, zadając ludzkości ich konstrukcją wiele pytań i zagadek. Ponieważ dobiegające życie to stos zapisanych, ewentualnie pustych kartek, można je zmiąć i wyrzucić do kosza, w tym wypadku do grobu. Można też je zmielić  w urządzeniu zwanym niszczarką, efekt której przypomina kremację, coraz bardziej modny sposób zamykania historii człowieka. Najbardziej niedoskonałym sposobem na pożegnanie z kimś jest właśnie zmięcie pergaminowych zapisanych żywotem kartek i wyrzuceniem ich na ogólnodostępny śmietnik. Osobiście czuję się fizycznie coraz bardziej stary i zwiotczały, moje kartki odkładane przez cały żywot na stos bywają już nieco przy
Czytaj więcej