ABDYKUJE

Ale szał medialny, Joseph Ratzinger porzuca robotę. Po prostu abdykuje i już. Wcale Mu się nie dziwię, bo w końcu cała odpowiedzialność za zgniliznę w katolickim świecie spoczywała na Nim, chociaż w większości przypisywana jest jego poprzednikowi JPII. On niestety też głaskał główkę ojca Marciala Maciela, gwałciciela dzieci i studentów jego zakonu Legion Chrystusa, dostarczyciela dla Watykanu kwot miliardowych. Maciel co prawda uniknął odpowiedzialności dzięki własnej śmierci, ale brud na Ratzingerze jako tym, co to odpowiadał za Kongregację Nauki Wiary przylepił się jak łajno do okrętu. To jest unik przed odpowiedzialnością za tysiące molestowanych, a nawet zgwałconych dzieci na całym świecie, tym bardziej, że sądy USA i nie tylko, chciały go postawić przed trybunałem odpowiedzialności za ową zgniliznę moralną. Na wielką skalę skandale pedofilskie nie tylko te w USA, ale też w Irlandii, Australii, Austrii, Niemczech i wielu innych krajach, w tym również w Polsce dopełniły reszty. Ostatnie lata życia spędzi na emeryturze, gdzieś tam w szczelnie odizolowanym od świata klasztorze , gdzie teoretycznie nie sięgają ramiona Temidy. Oczywiście kler katolicki wymyśli wiele przyczyn z powodu których odejście Ratzingera zaciemni powód ten jedyny, skandaliczny. Benedykt XVI doszedł do wniosku, że dopóki jeszcze sam się względnie dobrze porusza i mówi swobodnie do rzeczy, nie powinien sam dźwigać ciężaru odpowiedzialności za wszystkie grzechy Kościoła. Trza uciekać w bezpieczną kryjówkę. Takie postanowienie przynajmniej jest bardziej ludzkie w zestawieniu z Jego poprzednikiem, który to mimo całkowitego zniedołężnienia w wyniku choroby Parkinsona nie tylko „istniał” jako papież na urzędzie, ale też odbywał w specjalnie skonstruowanej klatce na kółkach podróże, pozostawiając po swojej prezencji wielki niesmak. Nie tylko nie potrafił się samodzielnie poruszać, ale też niepoprawnie mówił. Nawet najwierniejsi katolicy w takich momentach czuli się mocno zażenowani swoim ojcem świętym. W końcu, gdy Jego życie dobijało do portu zwanego śmiercią, w czasie gdy niewyobrażalnie cierpiał, mimo, że wyznawał jedynie słuszną wiarę w Boga Ojca, nakazał odłączyć aparaturę podtrzymującą jego życie. Czyn, który nasz „cywilny biskup” Terlikowski usprawiedliwia zbawczym zaprzestaniem uporczywej terapii, co jak wiadomo jest niczym innym jak po prostu czynną eutanazją, bowiem sam, ze względu na niedołężność tego dokonać nie mógł. Jedno jest pewne Stan zdrowia Ratzingera na głowę bije żywotność Wojtyły i to nawet na kilka miesięcy przed jego odejściem do Domu Pana. Wnioskuję zatem, że abdykacja Benedykta XVI jest głęboko przemyślana i ma ona związek z ewentualną odpowiedzialnością za czyny tysięcy podwładnych, którym pod sutannami mocno „prężyły się” hormony, a także za tych co zbudowali potęgę finansową watykańskiego banku na przekrętach gospodarczych, zbrodniach, oraz praniu brudnych pieniędzy w kwotach niepoliczalnych. Jako obywatel państwa zabitego przez faszyzm niemiecki mam tylko ogromny żal do Jego Świątobliwości, że podczas pobytu w obozie Auschwitz- Birkenau stać Go było jako Niemca tylko na słowa: To straszne, że kilku opętanych ludzi spowodowało takie cierpienie, tak jakby cały naród niemiecki był przeciw Hitlerowi. Nie przeprosił jako papież wywodzący się z kraju tych opętanych, tym bardziej, że sam nosił broń faszystowską jako młody „rycerzyk” Hitlerjugend. Nieutulony żal mój i na pewno nie tylko mój pozostanie na zawsze. Pocieszam się tylko informacją, że na Wielkanoc będziemy mieli nowego papieża. Będą zachwyty. Klękanie i ucałowania w pierścień przez naszych polityków, ich żony, a także dziennikarzy.