NA OKOLICZNOŚĆ

Na okoliczność zbliżających się świąt, jak mawiał Kaźmierz Pawlak. Mam prawo go cytować, bo niemożliwe, aby w czasie świąt telewizja nie pokazała bodajże po raz setny komedii z Pawlakiem i Kargulem. Taki to wstęp.

Otóż katolicy się często zastanawiają, które święta są iście ważniejsze w roku. Czy Wielkanocne, czy też Bożego Narodzenia. Swego czasu Jan Tadeusz Stanisławski w dowcipny sposób udowadniał własną teorie o wyższości świąt Wielkanocnych nad świętami Bożego Narodzenia. Oczywiście mieściło się to w świecie rozrywki, bo każdy z nas będzie miał własne spojrzenie na ów „problem”. Wiadomo bowiem, że święta Bożego Narodzenia wiążą się ze śniegiem, a więc zimą za którą tęsknią nie tylko dzieciaki, ale i służby drogowe, bo gdyby nie śnieg to sprzęt oczyszczający ulice by zardzewiał doszczętnie co spowodowałoby niepotrzebne wydatki na zakup nowego. Postać św. Mikołaja dzisiaj się już mocno zdewaluowała, bo faceci w czerwonych otulinach już od miesiąca kręcą się po sklepach. Z kolei za Wielkanocą tęsknią rodzice i dziadkowie, bowiem jest to czas nadchodzącej, lub trwającej (bo to święto ruchome) wiosny, by wygrzać swoje kości poddając je pierwszym promieniom słoneczka. Zatem oba te wielkie święta mają swoją wartość emocjonalną, w zależności kto czego oczekuje. Z punktu widzenia okoliczności towarzyszących świętom, dzisiaj w bogatej w supermarkety i hipermarkety Polsce, nie mają one większego znaczenia, w każdym razie nie takiego jak bywało to drzewiej. Na święto oczekiwało się, by wreszcie zasiąść do przebogatego w smakołyki stołu i najeść się do syta, często narażając się na ciężką chorobę żołądka a i wątroby. Sklepy były w zasadzie bardzo ubogo zaopatrzone, ale rząd starał się dla uspokojenia ewentualnego niezadowolenia przed świętami cokolwiek „rzucić” na półki. Polacy nie narzekali raczej na brak środków finansowych, narzekali na to gdzie je wydać na cokolwiek pożytecznego, a już w okolicy świąt szczególnie. Dzisiaj jest bardzo odwrotnie. Wystawy sklepowe oraz półki i regały uginają się pod importowanymi towarami w sklepach równie zagranicznych. Upadały i upadają małe sklepiki, z których żyły całe rodziny, przynajmniej te, które dokonały rezygnacji z obsługi zmywaków w Anglii, Irlandii, Niemczech, Francji czy Skandynawii. Gorzej jest z siłą nabywczą we współczesnej Polsce. Kupa ludzi liczonej w setkach tysięcy jest zatrudniona (jeżeli w ogóle jest zatrudniona) na tzw. umowach śmieciowych za kilkaset złotych miesięcznie, często bez żadnych ubezpieczeń i składek odprowadzanych do ZUS. Z kolei, gdy cię właściciel firmy wyrzuci na zbitą facjatę ( a może to zrobić w każdej chwili) nie zawsze możesz liczyć na zasiłek dla bezrobotnych w kwocie pozwalającej zachować swoją twarz chociażby przed rodziną, nie mówiąc już o kolegach i przyjaciołach zapraszających cię do pubu, Oczywiście na ich koszt.

Twarz na tyle staje się wykrzywiona, że po paru latach nadaje się tylko do przeszczepu, co w polskiej służbie zdrowia już jest słynną specjalnością. Widocznie taka specjalność może rozkwitać tylko w kraju z niedostatkami. Tak oto rozgadałem się przy okazji rozwikłania problemu wyższości którychś świąt nad tymi drugimi. Ponieważ nie jest dla mnie żaden problem, bo katolicki Sejm uchwala co jakiś czas nowe święta na przykład Trzech Króli ( a mówią, że do stajenki przyszło trzech mędrców, bo w tamtych czasach królowie byli analfabetami), następnie rocznica wstąpienia na tron Piotrowy Karola Wojtyły, rocznica kolejnych wizyt JPII w Polsce, rocznica jego śmierci, wreszcie beatyfikacji, a niedługo kanonizacji. Następnie dzień żołnierzy wyklętych (zapewne też niedługo będzie świętem), tylko trzeba odczekać, by wymarli wszyscy ci co to pamiętają popełnione przez nich zbrodnie na setkach niewinnych istotach. Pominąwszy kilka świąt w roku odnoszących się do Matki Boskiej, mamy przecie jeszcze bardzo ważne święto Bożego Ciała, Wniebowstąpienie NMP, niedzielę Palmową, środę Popielcową, różnych świętych Stanisławów, Józefów, Andrzejów, Janów, Antonich (tu akurat w porządku), Marków, Faustyn, Jacków (z pierogami), nie mylić z Jacykowem (od mody damskiej), ani z Jackowem w polskiej dzielnicy Chicago. A więc jest co świętować. Proszę zatem się nie dziwić, że Polak pije. Pije bo musi, no bo jak przełknąć kaszankę i wiele innych dóbr przy świątecznym stole bez kłopotów żołądkowych. Mus się ratować, bo na służbę zdrowia już mało kto liczy. A zatem korzystając z okazji:...

Życzę Państwu Zdrowych i Wesołych Świąt spędzonych nie tylko przy tradycyjnym stole, ale też na świeżym, mroźnym powietrzu na łonie przyrody w towarzystwie bliskich, miłych osób.