UWAGA NA KOŁTUN

-

Prawdziwa cnota krytyk się nie boi. Tak twierdził biskup Ignacy Krasicki, oświecony autor wielu utworów ośmieszających jego środowisko, czyli polski Kościół katolicki, że przytoczę tylko słynną Monachomachię. Jednak co oświecony biskup to nie Kaczyński i jego sfora, bo okazuję się, że współtwórca kabaretu Klika z Bydgoszczy, Antoni Szpak, satyryk i felietonista tygodnika „Angora” usłyszał zarzut publicznego znieważenia narodu polskiego. Chodzi o słowa, z jego artykułu. Szpak użył sformułowania „durny, kołtuński kraj”. Grozi mu do trzech lat pozbawienia wolności – podaje TVN24. Szpak ma rację. Sam na swoim blogu dość często posługiwałem się owym sformułowaniem. Mój blog zatytułowany z ironią na ostro to nic innego niżeli owa cotygodniowa satyryczna wstawka w Angorze, a kraj nasz w rzeczy samej jest durny i kołtuński, co
pokazują liberalne środki prasowe i elektroniczne. Kołtun wystaje z przybytków kościelnych, wystaje z wielu domostw wiejskich, ale i miejskich, wylewa się z donosów prasowych środowisk skrajnie prawicowych, z odzywek poselskich i treści kazań głoszonych przez niedouczonych księży. Więc skoro cnota krytyk się nie lęka, to czego boi się PiS i cała kacza otoczka. Chyba, że ta dobra zmiana z cnotą i prawdą ma tyle wspólnego co dziewczyna z agencji towarzyskiej z dziewictwem.

Komentarze

  1. Anonimowy19 maja 2018 14:13

    Na pohybel wszystkim kołtunom z Polski pan wstawił ten obrazek slubny. Wielu czytelników panskiego bloga szlag trafi gdy ich oczy ujrzą całującego się księdza z panem młodym. Skandal, chociaż wiadomo że to dla jaj. Pozdrawiam Amadeo

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy20 maja 2018 10:01

    Zaręczam że w burdelach są też dziewice.Te najbrzydsze.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

JONO PODKIVANO

-
Obraz
To po prostu „dzień dobry” w języku naszych bratanków znad Dunaju. Oczywiście co ciekawe, taki grzecznościowy zwrot dotyczy tylko towarzystwa mężczyzn. W stosunku do kobiet powitanie jest bardziej serdeczne, brzmi jak pocałunek. Nie potrafię przytoczyć, darujcie. Tak witałem się z bratankami w czasie kilku pobytów nad Dunajem, w Budzie, w Peszcie czy też innych małych miejscowościach np. w Tapolcy. Stolica Węgier składa się z dwu części miasta rozdzielonych rzeką która płynie przez kilka stolic Europy bałkańskiej. Budapeszt to piękne miasto, które w swej historii ma okresy słoneczne, jak chociażby wiekowe braterstwo z Wiedniem w okresie panowania cesarstwa austro-węgierskiego, ale też dni tragiczne roku 1956, kiedy to milion obywateli węgierskich poprzez otwartą granicę austriacką znalazło swoje nowe życie na całym świecie, w tym cała reprezentacja piłkarska, trzykrotni mistrzowie olimpijscy, oraz bardzo liczący się zawodnicy w mistrzostwach świata. Węgry, (Hungary), niewiel
Czytaj więcej

TUMIWISIZM

-
Obraz
Termin, a jakże zapisany w wikipedii, a oznacza ostentacyjnie bierną, lekceważącą postawę wobec wszystkiego. Można ją określić odrętwiałością, zobojętnieniem, inercją. Ja od siebie dodam, że postawa taka mi się kojarzy z obwistionalizmem. To mój osobisty termin jako „wkład mojej myśli” dla zbiorów encyklopedycznych, podobnie jak rzeczownik „skapnik”, który to swego czasu bardzo mi pasował do krzyżówki, a jego etymologiczną genezę wytłumaczyłem, sądzę że w sposób zabawny w którymś poście na moim blogu. O tumiwisizmie piszę dlatego, iż właśnie od kilku dni opanował mnie podobny stan psychiczny. W rzeczy samej moja psychika bardziej pasuje do obwistionalizmu niżeli tumiwisizmu, chociażby ze względu na wiek, oraz dość sfatygowane i zdezelowane zdrowie. To jak silnik spalinowy, który jeszcze pracuje ale bierze za dużo oleju, zbyt dużo spala benzyny, no i często uwypukla swoje kolejne usterki, także strach nim wyjechać w dłuższą podróż. Podobnie jest ze mną. Z moimi dolegliwościami nie o
Czytaj więcej

ŻYCIE mnie MNIE

-
Obraz
Jan Staudinger, chyba najbardziej znany autor fraszek, pewnego popołudnia, zaraz po obiadowym deserze  w postaci jabłecznika i kawusi wymyślił aforyzm, który na pierwszy „rzut” ucha brzmi  niedorzecznie, a jednak. Z przyjemnością umieściłem go w tytule posta. Dodam, że Pan Jan obok aforyzmów pisał fraszki, dowcipy, a jakże i owszem kawały dla dorosłych, zadając ludzkości ich konstrukcją wiele pytań i zagadek. Ponieważ dobiegające życie to stos zapisanych, ewentualnie pustych kartek, można je zmiąć i wyrzucić do kosza, w tym wypadku do grobu. Można też je zmielić  w urządzeniu zwanym niszczarką, efekt której przypomina kremację, coraz bardziej modny sposób zamykania historii człowieka. Najbardziej niedoskonałym sposobem na pożegnanie z kimś jest właśnie zmięcie pergaminowych zapisanych żywotem kartek i wyrzuceniem ich na ogólnodostępny śmietnik. Osobiście czuję się fizycznie coraz bardziej stary i zwiotczały, moje kartki odkładane przez cały żywot na stos bywają już nieco przy
Czytaj więcej