POMYŚLMY CHOĆ PRZEZ CHWILĘ

                           Fanatyk kopnięty w mózg

Czego polska prawica nienawidzi, co wywołuje u nich największą trzęsawkę?, otóż wyłącznie prawda!. Prawda która boli, która dotyka jej urojonej szlachetności, jej moralności katolickiej, jej „prawego” ducha. Tak się składa, że w tych letnich miesiącach przypadają kolejne rocznice straszliwego mordu dokonanego przez współmieszkańców na Żydach w Jedwabnem, oraz pogromu ocalałych z Holokaustu Żydów w Kielcach. W okresie wakacyjnym dokonała się także masakra Polaków ręką Ukraińców na Wołyniu, ale to inny temat, ba 1 sierpnia z kolei to data wybuchu Powstania Warszawskiego, które pochłonęło 200 tysięcy istot ludzkich i pozostawiło stolicę w gruzowisku. Tu akurat w imię nieprzemyślanego patriotyzmu elit prawicowych sami sobie zgotowaliśmy ten los. Zatrzymam się zatem nad Jedwabnem i Kielcach i od razu stawiam pytanie. Czy dzisiaj i w przyszłości nasze pokolenia będą w stanie pochylić się nad oczywistymi zbrodniami dokonanymi brudnymi katolskimi łapskami naszych

                    Faszyści w sutannach

ojców i dziadów, skoro nauczycielka, ba, minister od nauki historii w wywiadzie dla TV, kręcąc dupskiem na fotelu jakby miała owsiki, próbuje zdezawuować oczywisty fakt dokonanych zbrodni w Jedwabnem i kilku innych miejscowościach Podlasia oraz Kielc, twierdząc iż były to pewne zaistniałe okoliczności, a uczestnikami wypadków zapewne byli jacyś antysemici (odkrycie, równe wynalazkowi pasty na pozbycie się uwłosienia między pośladkami). Słyszycie państwo te słowa?. Ten babsztyl z uśmiechem rozkosznej dzierlatki powinien zbierać krowie placki na ognisko a nie pełnić funkcję ministra.Piszę to na stronie który ma w tytule ironię, ale jak nazwać taką postać jak ministra oświaty w XXI wieku. Stwierdzenia, przy których sumienia ludzkie nie są absolutnie nienaruszane.Pisowcy, jeżeli nie dajecie wiary Grossowi z Ameryki, to przeczytajcie książkę pt. "Miasta smierci" Mirosława Tryczyka, historyka z Polski.Włosy wam staną na głowie. I tu nieco pofilozofuję. Otóż zdaniem myślących, dyskusja wokół haniebnych czynów Polaków zbyt szybko została zinstrumentowana, stała się orężem w debatach politycznych, sposobem na upokorzenie oponenta politycznego w parlamencie. Obchody rocznic w Jedwabnem i innych miejscowościach osłaniane są kordonem policji oddzielającej mieszkańców (najbardziej współwinnych poprzez korzenie) od przyjezdnych. Wielu młodych dzisiaj ma poczucie, że ich dziadowie zabili Żydów dla majątku, z którego oni dotychczas korzystają, a jednocześnie przykrywa ich całun wstydu. Bardzo często przy okazji waśni wokół Jedwabnego albo Kielc pojawiają się wezwania do mówienia całej prawdy, czyli powoływania się na czyny Polaków w kwestii ratowania Żydów z opresji niemieckiej. Rzecz polega na tym, aby przy tej okazji ukazać całą prawdę. Wywrócić serca do podszewki. Niestety, Polacy są jednak bardzo wybiórczy w ocenie swej historii. Tak jak wikłamy się w politykę mordu w Jedwabnem i Kielcach, podobnie wikłamy się w ocenę wyklętych, czyli też morderców rodzimych. Ogólnie mówiąc, mordercy ci w zasadniczej części nie kierowali się żadną ideologią, bo przecież nie wierzyli w trzecią wojnę światową, to często byli ludzie z tzw. dobrych domów, a tylko nienawiścią, wrogością i zachłannością lub chociażby żądzą odwetu za domniemane krzywdy ze strony nowego ustroju. Czyli kierowali się bardzo niskimi pobudkami. Akurat ten ostatni powód, choć nie do końca, dotyczy wyjątkowo mordu na Wołyniu. Ideologia zbrodniarzy ukraińskich głosiła by zabijać Lachów za doznane krzywdy polegające na sprowadzeniu ludności ukraińskiej do kasty

                      Wspaniała II RP

niewolniczej i cierpienia niewyobrażalnej nędzy na oczach puszącej się polskością obszarników i właścicieli pałaców. Właśnie Sejm polski nazwał mord na Wołyniu tak jak powinien go nazwać ponad 50 lat temu czyli ludobójstwem, a nie jak dotychczas czymś co wskazywało na ludobójstwo. Wyobrażam sobie ilu skonfundowanych, prawych posłów wyszło z budynku sejmowego. Mówię tu wyłącznie o posłach prawicy, bo oni nie znoszą historii z trupem w tle, a tym bardziej w szafie. Tu się zastanawiam, kiedy podobnej uchwały, tym razem uchwały o ludobójstwie dokonanym na Żydach na Podlasiu i w Kielcach doczekają się rodziny ofiar Jedwabnego i innych kilku miejscowości, nie mówię już o tysiącach ofiar żołnierzy wyklętych. Czy przypadkowo nie nazwą ten tragiczny czas jakąś prehistorią, atawizmem, do którego nie warto wracać?. Kiedy wreszcie Kościół uchyli swej maski i powie: Myśmy nic nie zrobili w tej kwestii, myśmy nawet podjudzali do podobnych zachowań, zarówno duchowni prawosławni na Ukrainie jak i tu katoliccy w kraju, (bo podobno Bóg jest wspólny). Ale niestety wszyscy winni już nie żyją. Jak to wszyscy?, a księża Międlar i Kneblewski i być może kilku innych, np., proboszcz parafii w Białymstoku, który wpuścił przed ołtarz katedry księdza Międlara, żyją i mają się doskonale.?.To sztandarowi faszyści pierwszego sortu. Przeczytajcie wywiad z ojcem Józefem Puciłowskim, dominikaninem, a zrozumiecie, że w naszej katolskiej ojczyźnie tacy duchowni jak o. Józef rodzą się tylko na kamieniu.