SREBRO I KŁY

Coraz częściej zadaję sobie pytanie, czy ja, który tak mocno gardzi mową nienawiści, sam nie nadużywam jej w emitowanych przez internet postach, komentarzach, czy też felietonach. Przeglądając wstecz poszczególne wypowiedzi, zapewne odnajdę pewne ślady tejże. Rozgrzeszam się jednak tym, że lokuję je na stronie ironii pokazanej na ostro, a więc niejako ”z urzędu”. Ale czy mnie to usprawiedliwia w oczach osądu społeczeństwa, tego akurat nie wiem. Mowa nienawiści to zjawisko nie tyleż polskie, co uniwersalne, określane międzynarodowym terminem hate speech.

 

Feminizm jest szkodliwy, szczególnie dla kobiet, mówi Marysia z Gorzowa.

Nadużywali jej szczególnie politycy, a nawet przywódcy państw z przysłowiowym Hitlerem na czele, u nas akurat Władysław Gomułka, który rzucał plugawe inwektywy w stosunku do osób homoseksualnych. Dzisiaj słowami nienawiści często utkane są nauczania kapłańskie. No ale nie zagłębiajmy się aż tak głęboko, mamy bowiem czasy, gdy narody miały szanse nabrać ogłady, intelektu, lepszego wychowania, oraz instynktu poszanowania innych, niezależnie od rasy, wyznania, kultury i obyczaju. Przetrwał jednak do dzisiaj zwyczaj stosowania mowy nienawiści pomiędzy politykami ubiegającymi się o sprawowanie władzy.

 

Obok wszelkiego rodzaju obiecanek umieszczanych na wierzbach jako gruszki podpierają się epitetami, mającymi na celu dezawuowanie przeciwnika politycznego często w sposób chamski, wręcz spod budki z piwem. Bo jak nazwać publiczne wypowiedzi kobiety z tytułem profesora, niejakiej posłanki Pawłowicz w stosunku do innej posłanki Anny Grodzkiej, że ta nażarła się hormonów i udaje kobietę i jest to chłop z twarzą boksera, albo do posła Biedronia zwąc go pedałem, któremu nigdy nie poda ręki. No jak?. Jej wypowiedzi miały na celu absolutne poniżenie i upokorzenie podobnie jak nazwanie flagi unijnej szmatą służącą do wycierania brudnych butów. Ma ze swoich wypowiedzi satysfakcję, tym bardziej że owe bluzgi rzuca też do słuchającej jej młodzieży, ciesząc się jednocześnie z tego, że oni się śmieją. A być może śmieją się akurat z niej i jej uroku. Z uroku prostej baby handlującej jajami na rynku w Kociej Wólce. Jest wiele przykładów, szczególnie ze strony posłów pod skrzydłami Jarosława Kaczyńskiego dla których wypowiedż określająca poselstwo z innych ugrupowań słowem, karły polityczne, hitlerowcy, naziści, albo pedały nie stanowią żadnego problemu.

 

Ktoś obserwujący naszą scenę polityczną zauważył, cyt: „Już się poukładało styropianowe dziadostwo. Naród do niczego im nie jest potrzebny poza wyborami. Rządzą nami ciołki bez dumy, honoru i godności, o...jajach nie wspomnę”.Miał zapewne na myśli owe kompromitujące wystąpienia z trybun parlamentarnych, gdzie prym wiodą wcześniej opisani senatorowie Kogut, Pęk oraz Czudowska z Legnicy. Miał też na myśli obie prawicowe (styropianowe) partie, bo przykładem nienawistnych wypowiedzi z Platformy jest bez wątpienia karmiciel dzieci szczawiem poseł Niesiołowski. Dawniej uosobienie obrońcy Rydzyka i Kościoła, dziś jego zatwardziały krytyk. Ponieważ Niesiołowski to już starszy człowiek, więc mniemam, że musiał dość długo dochodzić do aktualnie wyznawanych przekonań. Zdarza się, że kolor skóry poselskiej stanowi zaczyn do tego by go poniżyć. Poseł PiS Suski z uśmiechem na ustach nazwał czarnoskórego posła Godsona po prostu Murzynkiem. Dzisiaj, gdy Bronisław Komorowski przegrał reelekcję, a który to większość wolnego czasu przeklęczał w kościołach, stał się on obiektem nienawiści ze strony tych, którzy obrali sobie nowego mieszkańca Pałacu. Komorowski według nich to człowiek gorszy od Hitlera, nie godzien spożywania komunii świętej, (akurat Hitler był godzien), bo podpisał wbrew woli biskupów Ustawę o in vitro, ba, ponoć najgorszy prezydent w III RP. Wiemy, że cieszył się przedwyborczym poparciem w granicach 60%. Oczywiście według nich najlepszym był Lech Kaczyński, którego notowania przedwyborcze oscylowały w granicach czterech procent, a który był powszechnym obiektem satyry nie tylko krajowej ale też międzynarodowej. Dlatego wypowiedzi, często okraszone słowem właśnie nienawistnym nie należy brać na serio. To tylko blubranie ludzi (polityków) małostkowych, którym ich opatrzność poskromiła zdolności opanowania prawdziwie parlamentarnego polskiego języka. Przykre jest tylko to, że takowe prostactwo zapełni jesienią wszystkie ławy parlamentu oraz zarządy mediów publicznych.

 

Skazani więc będziemy na częstsze spacery, czytanie dobrej literatury, oraz porządniejszą edukacje młodego pokolenia, by już nigdy nie dopuścić do władzy różnych Dudów, Pawłowiczów, Kaczyńskich, Sasinów, Brudzińskich i całej tej czeredy politycznych nieuków z wątpliwymi tytułami, uzyskanymi najczęściej w katolickich uczelniach, nie mówiąc już o absolwentach szkółek zawodowych, z których najjaskrawszym przykładem świeci nam senator Kogut. W tym miejscu dalej się zastanawiam, czy ja przypadkiem krytykując innych sam nie popadam w mowę nienawiści. No ale powiedzcie państwo, jakże ja mam ich przedstawić nie cytując ich srebra czyli wypowiedzi. A tak im blisko do złota, bowiem milczenie nim akurat jest. Chyba się jakoś usprawiedliwiłem. Przynajmniej tak mi się zdaje. A niech tam.

Fotki od góry:
1.Jak to w życiu posła.
2.Słynna Marysia z Gorzowa i jej rozumek.
3.Miłość po katolicku.
4.Jakie to cudowne.
5.Nienawiść.