BARBARZYŃSKA UTYLIZACJA

 

Miałem może 12-14 lat, gdy prasa donosiła o tym, że Stany Zjednoczone, tylko po to, aby utrzymać ceny zbóż na światowym rynku miliony ton pszenicy zatapiały w oceanach. Być może to była propaganda, aby obrzydzić światowy imperializm, być może prawda cząstkowa, a być może próba pokazania nam Polakom, że coś podobnego nie może się wydarzyć w kraju socjalistycznym, dążącym do internacjonalizmu, celem którego był dobrobyt wszystkich pokojowo nastawionych narodów świata, szczególnie tych z bloku radzieckiego. Zatem wiadomości podawane w środkach przekazu o planowym niszczeniu zbóż, gdy na świecie, szczególnie tym trzecim świecie panował głód i choroby atakujące masowo ludy tam zamieszkałe, musiały wzbudzać nie tylko zdziwienie ale i gniew. Pewno tak było, przynajmniej częściowo. USA z II wojny światowej, zresztą jak z każdej innej wyszły bardzo podbudowane ekonomicznie. Sama radziecka Rosja spłacając dług za dostarczanie dla armii sprzętu bojowego oraz innych materiałów, w tym żywności zobowiązana była w ramach spłaty wysłać do USA kilka wagonów złota, bo przecież dewiz nie miała. Tak czy owak, zatapianie zboża miało charakter barbarzyński i nikt zdrowo myślący inaczej tego nie postrzega.

 

 

I oto po 60 latach życia dowiaduję się, że podobnie barbarzyński akt nastąpił w Rosji. Tej samej Rosji, która jeszcze kilkanaście lat temu zaliczana była do krajów średnio zacofanych, a w którym to 80 lat wstecz uśmiercono głodem kilka milionów mieszkańców dzisiejszej Ukrainy. Trudno zrozumieć posunięcie prezydenta Putina, bo zanim popłynęła z Rosji na świat ropa i gaz kraj ten przymierał w wielu obszarach głodem. Obdarowana przez naturę w wszelakie bogactwa naturalne Rosja, mogła dołączyć do państw potencjalnie dobrze rozwiniętych, bowiem do Kremla napłynęły biliony dolarów, ale jeszcze 50 lat temu wiersz Cypriana Kamila Norwida „Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba podnoszą z ziemi przez uszanowanie dla darów nieba...” dobrze się wpasowywał nie tylko w polski obszar, ale i w ojczyznę Władimira Putina. Putin nie wierzy w żadne grzechy, nawet te prawosławne, ale faktem jest, iż palenie w piecach mięsa i wędlin przywiezionych z Europy, w tym z Polski, oraz zgniatanie buldożerami i spychaczami setek ton pomidorów, jabłek i innych darów natury nie ma nic wspólnego z moralnością w aspekcie milionów umierających z głodu istot ludzkich chociażby na lądzie afrykańskim, a i w samej Rosji by się też głodni współobywatele znaleźli. Dlatego to jest właśnie grzech, niezależnie jak pojmowany. Grzech wobec człowieka, nie Boga.

 

 

Ja rozumiem, że owe posunięcia wynikają z pogwałcenia prawa wynikającego z nieprzestrzegania postanowień embarga, ale gdzie tu jest logika, gdzie humanitaryzm, gdzie … no już nie wiem!. Amerykanie zatapiali zboże w oceanach by utrzymać ceny sprzedaży żywności, Rosjanie z kolei niszczą dlatego by dać światu do zrozumienia, że akurat Rosja nie głoduje. Mam wiele szacunku do narodu rosyjskiego, który to darzy w blisko 80% szacunkiem swego prezydenta, chociażby za umiejętność i upór w budowaniu obiektów olimpijskich i organizacji innych mistrzostw świata na najwyższym poziomie. Też za to, ze poprzez masowy napływ petrodolarów podniósł standard życia swoich obywateli. Za to, że zadbał o to by odwiecznie rosyjski Krym powrócił w granice Mateczki. Mam w Rosji wielu czytelników mojego bloga, przez co doznaję osobistej satysfakcji, iż mogę być w jakiejś mierze łącznikiem rosyjskiej Polonii z Macierzą. Poprzez ten blog odczuwam jakoby bliskość z Nimi. Mam przed oczami obrazy z moich jakże miłych wojaży po wielu już dzisiaj zmienionych, oczywiście na korzyść obszarach Rosji, w tym Kaukazu i ziemi zauralskiej. Z kolei nie potrafię usprawiedliwić prezydenta Rosji z jego poczynań wobec wschodniej Ukrainy. Doposażanie w broń, oraz wysyłanie najemników w celu pomocy militarnej separatystom ukraińskim nie jest dobrze postrzegane nigdzie w Europie i na świecie.

I mimo odradzających się na Ukrainie sił faszystowskich, zagrażających ponownie Polsce jestem przeciw podburzaniu prawego sektora do wzajemnej nienawiści, a także oderwaniu się Donbasu na rzecz pączkującej Noworosji. To właśnie rodzi konflikty polityczne, w tym embarga gospodarcze z obu stron. Jestem też jako cichy sympatyk narodu rosyjskiego przeciwny tzw. trollowaniu poprzez rosyjskie środki przekazu nieprawdziwych informacji mających na celu dezinformacje na temat sytuacji w samej Rosji. Jak wiemy czołową rolę w tym względzie odgrywa stacja Głos Rosji (Russia Today), emitująca na świat wieści w języku angielskim. Dobrze opłacani trolle moim zdaniem nie tylko krzywdzą swój kraj, ale też umacniają niewiarę w prawdziwy obraz własnej ojczyzny. Ja wiem, tak jak wielu moich rodaków, że informacje z Rosji, pokazywane w naszych polskich mediach są fałszywe. Mają one na celu w myśl prawicowej ideologii poniżyć nielubianego sąsiada i też nad tym boleję. Nie dziwię się zatem, że Putin do wroga Rosji nr 2 zaraz po USA zalicza akurat Polskę.

 

Powracając do meritum tematu po raz kolejny wzruszam się na wieść, że właśnie kraj tylu wybitności literackich, zdobywców międzynarodowych nagród za wynalazczość i postępy naukowe, kraj tylu osiągnięć kosmicznych pokazał światu, że dla niego barbarzyńskie niszczenie żywności nie narusza norm współżycia ludzkości.

 

Fotki od góry:

1. Niszczenie zywnosci, w tym masła.

2. Zgniatanie owoców i warzyw.

3. Mieszkańcy Kaukazu.

4.Mozaika etniczna Kaukazu.

5.Troll medialny.