KRÓCIUTKIE NÓŻKI

Świat obchodzi siedemdziesiątą rocznicę zakończenia drugiej wojny światowej. Kto obchodzi?. Świat, (poza Polską). Dla nas druga wojna skończyła się dopiero w 1989 r. i trwała lat blisko 50. Takimi bredniami posługuje się polska prawica, która znalazła sobie nowego brata za oceanem, porzuciwszy dotychczasowe "pokrewieństwo" z Rosją. Co na to powiedzą następne pokolenia, to już inna sprawa. Prof. Jerzy Vetulani z PAN powiada: „Futurologia służy głównie do tego, by przyszłe pokolenia mogły się śmiać z poprzednich”. I to właśnie nam grozi. Piłsudski za życia był przez całe odłamy prawicowe znienawidzony. Grożono mu zamachem na jego życie. Jednak w jego imieniu zginął Narutowicz. Dzisiaj Piłsudski razem z Dmowskim stawiani są przez współczesną prawicę na piedestał naszej „najlepszej” historii. Podobnie jest z doborem owych sojuszników, (zwanych braćmi), zgodnie z porzekadłem: zamienił stryjek siekierkę na kijek. Sztucznie wyhodowana nienawiść do Rosji i Rosjan prędzej czy później sprowadzi na nasz kraj nieszczęście jakiego nigdy w swojej historii Polacy nie doznali. Nakręcanie sprężyny nienawiści do sąsiadów, z którymi łączą nas wspólne losy, przy jednoczesnym zacieśnianiem jednostronnej przyjaźni z wrogiem, jakim od wielu stuleci dla Polski była Ukraina, wpycha Polaków w jakże słuszną nazwę polonobanderowców. A fałsz i kłamstwa mają króciutkie nóżki.

Świat, (oprócz Polaków) wie, że wojnę z Trzecią Rzeszą wygrała armia Związku Radzieckiego, czy to się prawicy podoba czy też nie. Twierdzenie imć pana ministra Schetyny, że jest świadkiem (chyba go jeszcze nie było na świecie) wyzwalania obozu Auschwitz- Birkenau przez Ukrainę zakrawa na konieczność natychmiastowego leczenia psychiatrycznego, oraz powtórnego zdawania podstawowych egzaminów z historii, której jest ponoć absolwentem. To przykład polonobanderowca, jak powiada profesor Bronisław Łagowski. Świat wie (oprócz Polski), że ponad 80% żołnierzy Wermachtu zginęło z rąk żołnierzy Armii Czerwonej, u boku których walczyła I Dywizja im. Tadeusza Kościuszki ubrana w polskie mundury z orzełkiem na czapkach. Tymczasem Polacy walczący u boku Anglików musieli przywdziać ich umundurowanie. Świat wie (oprócz Polski), że Drugi Front na Zachodzie utworzono dopiero po rozbiciu Niemców pod Stalingradem i Kurskiem. W tej sytuacji prawdopodobnie Rosjanie by sami wygrali tę wojnę, oczywiście z dużo większymi stratami ludzkimi. Dzisiaj żołnierze polscy walczący na wschodzie są w kraju poniewierani jako wojsko polskojęzyczne.

A przecież składało się prawie wyłącznie z katorżników syberyjskich łagrów. „Naród, który nie szanuje swej przeszłości nie zasługuje na szacunek teraźniejszości i nie ma prawa do przyszłości,” powiadał Józef Piłsudski, obok którego pochowaliście swojego współczesnego idola, beznadziejnego prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Świat wie, (oprócz Polaków), że w defiladzie poświęconej zwycięzcom wojny w Moskwie wzięli udział polscy generałowie i żołnierze. Natomiast w defiladzie londyńskiej Polaków zabrakło. Zabrakło pancerniaków od Maczka, pilotów od Skalskiego, innych żołnierzy Andersa et caetera. Generałowie i wyżsi oficerowie po wojnie, aby doczekać emerytury zatrudniali się na stanowiskach barmanów i ochroniarzy. Rozczarowani, zastraszeni polskim komunizmem popadali w smutną nicość. Świat wie, (prócz Polaków), że na Reichstagu zawisła 8 maja 1945r, obok flagi sowieckiej flaga biało czerwona. Zawiesili ją właśnie polscy Kościuszkowcy. Nie Amerykanie, nie Anglicy, ani żaden inny żołnierz koalicyjny, a Polacy, którzy przyszli ze Wschodu po drodze wyzwolili swoją ojczyznę. Świat wie (oprócz Polski), że w natarciu na Berlin wzięło udział ponad 100 tysięcy Polaków, z których zginęło kilkanaście tysięcy. Podczas wyzwalania Polski Armia Czerwona straciła blisko 600 tysięcy swoich żołnierzy. Ziemia polska jest usiana ich mogiłami. Dzisiaj słowo wyzwolenie zastępuje się słowem wkroczenie, a nawet twierdzi się, że naród polski dostał się pod sowiecką okupację. Jeżeli nawet tak, to za przyzwoleniem Churchilla i Roosevelta (patrz Jałta). Dzisiaj mamy do czynienia z relatywizacją zbrodni hitlerowskich na Polakach (6 milionów naszych obywateli poniosło, najczęściej męczeńską śmierć) i jednocześnie uwypuklanie i eksponowaniem ponad miarę cierpienia doznane od Sowietów. Katyń, a nie zbrodnia Wołyńska tkwi nieuleczalnie w świadomości naszej prawicy, tyle że zbrodnia zbrodni nierówna. Nieporównywalna jest przecież liczba zabitych w Katyniu (ok. 4 tysiące uśmierconych strzałem w głowę), z ludobójstwem wołyńskim (130 tysięcy zamordowanych mężczyzn, kobiet i dzieci siekierami i piłami). Polonobanderyzm dzisiaj przemilcza ustanowienie na Ukrainie święta na rzecz chwały UPA i OUN. Przemilcza też to, że Ukraina mimo naszej łaskawości nadal stosuje wobec Polski embargo na polski eksport mięsa i płodów rolnych, czyli jakoby przestrzega putinowskich „ukazów”. Przemilcza ukraińskie aspiracje do polskich wschodnich terenów położonych w Bieszczadach i na sądecczyźnie.

Do końca spsiała nasza polska polityka. Na „złość babci” organizujemy obchody zakończenia wojny w miejscu gdzie ona się zaczęła, czyli na Westerplatte, byle nie w Moskwie. Jakże żenującym posunięciem naszych władz było zatrzymanie kilkunastu motocyklistów, udających się na groby swoich rodaków, groby rozrzucone na połowie Europy. Taka jest mentalność potomków polskiej szlachty. Głupiej, ubogiej, rozmodlonej i ze zbutwiałym rozumem. Sam prezydent Komorowski, a jakże potomek hrabiów jakiś tam, w swoich wypowiedziach unika jak diabeł święconej wody słów, które by nawiązywały do wyzwolenia Polski przez Armię Czerwoną, a przecież Kreml nie musi niczego udowadniać wam polska prawico. Prezydent powinien postąpić zgodnie ze słowami pana Bartoszewskiego, który przecież był dla was idolem: „Jeżeli nie wiesz jak się zachować, to na wszelki wypadek zachowaj się przyzwoicie.” Rosjanie i narody ówczesnego ZSRR to główni bohaterowie zmagań z III Rzeszą, którzy wnieśli największy wkład w jej rozgromienie. Dodać trzeba, że gdyby nie powstał drugi front, to wojna by potrwała nieco dłużej, ale sama Armia Czerwona by tę hydrę dobiła nie tylko w Berlinie, ale w całej Europie. Tylko strach przed komunizmem spowodował, że Churchill i Roosevelt zmobilizowali się do walki z Niemcami. Po siedemdziesięciu latach można już otwarcie mówić jak wyglądała prawda polityczna, bez niepotrzebnych zahamowań i bojaźni. Wieczna Chwała Wyzwolicielom Europy z obu stron Łaby.

 

Obrazki od góry:

1. Pomnik w hołdzie zolnierzom 1 Armii WP.

2. W drodze na front.

3.Odznaka zolnierzy 1 Dywizji im Tadeusza Kosciuszki.

4. Podpisanie aktu kapitulacji III Rzeszy.

Poprzednie posty na www.abrozar.pl