FLAKI Z OLEJEM

Temat pedofilii w polskim Kościele katolickim staje się już nudny jak flaki z olejem w wielokrotnej dawce. Przez dziesiątki lat, szczególnie w czasie pontyfikatu Karola Wojtyły, wychwalanego na wszystkie możliwe strony, polski świat medialny w krytyce księży miał zakneblowane usta. Natomiast co chwila z mównicy sejmowej w czasie wystąpień posłowie, premierzy i prezydenci cytowali słowa papieskie i to niezależnie od tego jaką opcję reprezentowali. „Tak im dopomóż Bóg”. Problem pedofilii był absolutnym tabu do tego stopnia, że przaśni polscy katolicy tłukli swoje dzieci, jeżeli które z nich chciało się poskarżyć, że ksiądz proboszcz je próbował wykorzystać seksualnie. O takich przypadkach nieraz zdarzało nam się usłyszeć w wybranych audycjach TV, ale program był tak konstruowany, byle nie pozostawił jakiegokolwiek uszczerbku na majestacie kapłańskim. Kto czytał zabronioną przez kler podczas kazań prasę, np. Fakty i Mity, NIE, lub książkę "Lękajcie się" ten był dobrze poinformowany, ale takich odważnych było zbyt mało aby otworzyć Ojczyźnie oczy. Nic nie mogło się zmienić, skoro władza, w tym ta sądownicza bała się bardziej księdza bardziej, niżeli NIK, Izby Skarbowej, nie mówiąc już o nocnych duchach cmentarnych. Dzisiaj, kilka lat po śmierci „naszego” papieża, który w sprawie pedofilii księży katolickich na świecie, obok Ratzingera, ponosi największą odpowiedzialność za wystosowany do biskupów nakaz ukrywania tych zbrodni, ale szczególnie dzięki wyborowi na Stolicę Piotrową odważnego kardynała z Argentyny, zwanego papieżem Franciszkiem, worek z pedofilami w czarnych sukieneczkach rozsypał się jakoby cetnar kartofli. Okazuje się, że podobnych zbrodni dopuszczali się nie tylko szeregowi kapłani, ale też hierarchowie z tytułami arcybiskupimi. Zakazane słowo zostało wyzwolone, gorzej, że nadal władze cywilne państwa polskiego jakoby się nie wychylały spod kiecek kapłańskich. Siedzą tam pieszcząc ich ciepłe ciałka wszelakimi, obfitymi dobrami, bowiem tylko w ten oto sposób mogą przedłużyć sobie wysokie poselskie i senatorskie stanowiska. Podobnie jest z władzą terenową, a nawet z instytucjami mundurowymi. Wystarczy że ktoś się odważy w świeckim gabinecie w imię konstytucji zdjąć krzyżyk ze ściany, a już pierwszy lepszy klecha podnosi krzyk jak baba na jarmarku, że oto tak wygląda walka z Kościołem, a konkretnie z Bogiem. Dzisiaj prawie cały dzień na wszystkie możliwe interpretacje telewizja pokazuje wypowiedź młodego palanta, ale już rektora w sutannie, który ośmiela się twierdzić, że tylko dzieci są winne pedofilii, bowiem to one się pchają do łóżek kapłańskich, po to by się spełnić seksualnie, a często jakoby rozdziewiczyć. Jest to wypowiedź która potwierdza z kolei podobne majaczenia innych księży w tym abp Michalika i wielu innych biskupów na stanowiskach metropolitarnych. Szlag może człowieka trafić, iż taki grzeszny klecha pokazuje przysłowiowy gest Kozakiewicza prokuratorowi, że tajemnica spowiedzi zobowiązuje go do milczenia i praktycznie można mu skoczyć tam, gdzie „pana majstra można w dupę pocałować” W tym miejscu bez specjalnej złośliwości mogę śmiało przypuszczać,, że jeden pedofil spowiada się drugiemu pedofilowi, obaj się wzajemnie rozgrzeszają, a za pokutę jeden drugiemu późnym wieczorem po kolacji i koniaczku (przepraszam)„pobawi się ptaszkiem”, bo wśród kleru jest największy odsetek homoseksualistów. Zaiste tacy ludzie nie mogą wierzyć w Boga. Dotyczy to nawet Watykańczyków, gdzie ponoć około 60% to geje, o czym pisała prasa włoska i co potwierdził nieoficjalnie papież Franciszek. Tak oto wygląda morale tych, co to mają najwięcej do powiedzenia w sprawie moralności, oraz miłości. Zauważyłem, że część parlamentarzystów dotychczas milczących na temat występnych zachowań księży zaczyna się burzyć, ba nawet dotyka to Tomasza Terlikowskiego też, ale niestety są tacy jak niejaki Jaworski z PIS, albo Sobecka czy Pawłowicz, którzy mimo wszystko

są gotowi służyć Kościołowi z łapkami w górze jak tresowane pieski, choćby się okazało, że akurat z nimi zaprzyjaźnieni księża to zbrodniarze seksualni, a przy tym gwałciciele dzieci, niechby nawet ich własne dzieci. Abp Wesołowski, czy też ojciec Gil, a nawet tych około pięćdziesięciu innych, skazanych za gwałty na niewinnych dzieciach na kary w zawieszeniu, to tylko ułamek zjawiska, które tliło się w Polsce dotychczas pod osłoną majestatu Jana Pawła II podwójnie świętego, któremu naród w podzięce wystawił 1000 pomników, oraz nadał jego imię tysiącom szkół, szpitalom, ulicom i skwerom. Temu świętemu przyznano honorowe obywatelstwo wielu tysiącom miast i miasteczek. Mniemam, że przyjdzie zapewne taki czas, gdy wszyscy ochłoniemy i ze wstydem będziemy podmieniać tablice na patronów świeckich, i do tego bardziej moralnych, bo jak na razie topimy się w szambie święconym kropidłem, oczywiście nie za darmochę.

Aktualny dowcip: Słuchaj, wybierasz się jutro na dzień pedofila?

-Nie, ja nie obchodzę świąt kościelnych.